Μάθιου Γκρέγκορι Λιούις (Matthew Gregory Lewis): «Ο Kαλόγερος» (“The Monk”)



Τίτλος: Ο Kαλόγερος
Πρωτότυπος τίτλος: The Monk
Συγγραφέας: Μάθιου Γκρέγκορι Λιούις (Matthew Gregory Lewis)
Μετάφραση: Αλέξανδρος Κοσματόπουλος (Μετάφραση – Εισαγωγή – Σημειώσεις)
Μετάφραση ποιημάτων: Κυριάκος Αθανασιάδης
Εκδόσεις: Gutenberg
Έτος έκδοσης: 2005
Έτος πρώτης έκδοσης: 1796 (αγγλικά)
Διαστάσεις: 21x12
Αριθμός σελίδων: 568
ISBN: 960-01-1061-1


Θα ξεκινήσω με το βασικότερο όλων: Είναι ένα αριστούργημα!

Προσωπικά, να τονίσω πως είναι το καλύτερο βιβλίο που διάβασα τα τελευταία χρόνια κι ο ενθουσιασμός μου δεν λέει να κοπάσει, από την άλλη νιώθω και τραγικά αργοπορημένος που δεν κατάφερα να το διαβάσω νωρίτερα· η βιασύνη μου να το μεταδώσω είναι τέτοια που δεν με αφήνει να κάνω σωστή παρουσίαση (θα προσπαθήσω αργότερα να τη συμπληρώσω), όμως χαίρομαι αν καταφέρω να σας κάνω να επισπεύσετε εσείς την ανάγνωση του. Ήξερα πως ήταν η αρχή και το τέλος, η κορυφή, το μανιφέστο του γοτθικού μυθιστορήματος, ήξερα για τις άριστες κριτικές, αυτό που δεν ήξερα ήταν πως έπρεπε και να το διαβάσω... Μιλάμε, αγαπητοί φίλοι, για ένα αριστούργημα, δεν χωράει σε κατηγορία τρόμου ή δεν ξέρω τι άλλο, είναι ένα έργο συγκλονιστικό, ένα βιβλίο που, όταν το διαβάσεις, πιστεύεις πως ο άνθρωπος είναι ικανός για μοναδικά πράγματα· ο Μάθιου Λιούις το επιβεβαιώνει με αυτό το σπουδαίο βιβλίο. Μπορώ να γράψω ατελείωτες σελίδες ενθουσιασμού και γλωσσεύω την μπέρδα μου επάνω σε αυτή τη μάταιη διάθεση, το βιβλίο αυτό ξεπερνά και τις πιο φιλόδοξες ορέξεις μου.

Η ιστορία είναι συγκλονιστική, οι έννοιες που περνούν σαν σκιές είναι μοναδικές, οι προεκτάσεις άπειρες και η βαθιά φιλοσοφική του επιρροή μία μοναδική εμπειρία. Το κέντρο: ο άνθρωπος. Το εκπληκτικό αυτό πλάσμα που γεννά το καλό και το κακό· οι μύθοι και οι αλήθειες τους, η πλάνη και το υπέρτατο κακό μπροστά στην ανθρώπινη συνείδηση· βασικό εργαλείο του βιβλίου η γοτθική παράδοση· ένας κόσμος αποκαλυπτικός, μα συνάμα και βαριά σκοτεινός. Η τεχνική, η πλοκή, ο κορμός, οι διάλογοι, οι σκέψεις, ο παρατηρητής, η ποίηση, ο έρωτας, ο τρόμος, οι σκιές, η ηθική, το απόλυτο πάθος, οι συμβολισμοί, οι περιγραφές, τα φύλα, οι ηδονές, ο φανατισμός, η πτώση, η τραγικότητα, το τέρας, το απόλυτο Κακό, η αθανασία, ο Παράδεισος και η Κόλαση, ο μηδενισμός, η συνείδηση, τ' ανομολόγητα αμαρτήματα, ο ρομαντισμός, ο φαρισαϊσμός, το ψέμα, η ανατροπή, η λαγνεία, η αντιδραστικότητα, το αγαθό, Εκείνος. Αυτά δεν είναι παρά μόνο κάποια ελάχιστα ίχνη από τα αμέτρητα που περιμένουν τον αναγνώστη.

Γραμμένο στα 1794 από τον Μάθιου Γκρέγκορι Λιούις (1796 η οριστική έκδοση του βιβλίου με τον τίτλο: Ο Καλόγερος). Ένα αριστούργημα τού 18ου αιώνα, γραμμένο από έναν 19χρονο συγγραφέα, (γεννημένος στο Λονδίνο στις 9 Ιουλίου 1775, ο μεγαλύτερος από τα 4 παιδιά της οικογένειας), όπου την εποχή εκείνη ήταν στη διπλωματική υπηρεσία της Ολλανδίας (την επόμενη χρονιά γίνεται μέλος του αγγλικού Κοινοβουλίου). Στο διάστημα, λοιπόν, όπου ήταν στην Ολλανδία, και για να σπάσει την πλήξη που νιώθει, γράφει αυτό το βιβλίο που του δίνει τον τίτλο: Ο Καλόγερος, ένα μυθιστόρημα που θα χαράξει νέο δρόμο στη λογοτεχνία. Εμπνευσμένος μέσα από ένα γερμανικό μύθο. Στο βιβλίο του χαράσσεται η ιστορία ενός καλόγερου, η ιστορία ενός ηγούμενου Καπουτσίνων στη Μαδρίτη, τον 30χρονο χαρισματικό Αμβρόσιο, ο αποκαλούμενος ως « ο άγιος άνθρωπος» και η συμφωνία του με τον Διάβολο. Δεν θα αποκαλύψω εδώ την ιστορία (σε παρακάτω ανάρτηση θα μπει σε πλοκή).

Από το οπισθόφυλλο τού βιβλίου διαβάζουμε:

Υγρές, μελαγχολικές αυλές, φασματικοί πύργοι, ζοφερές προοπτικές, μοναστήρια όπου κατοικεί το Κακό, ψίθυροι και τρεμάμενες σκιές, πανέμορφες ηρωίδες που ακροβατούν στα όρια της τρέλας, δαιμονικοί χαρακτήρες που πουλάνε την ψυχή τους στον Εωσφόρο, αλλότρια, μυστικά πάθη, τρέλα, ποίηση... Το γοτθικό μυθιστόρημα σε όλο το ανατριχιαστικό του μεγαλείο είναι εδώ, με έναν ογκόλιθο τους είδους, που ξεπερνά σε ένταση, ρίγος, παλμό, φαντασία και αυτοαναφορική ειρωνεία το σύνολο της σύγχρονης «λογοτεχνίας τρόμου».

Σημ. Δεν έχω λόγια, τα έφαγα. Όπως έγραψα και παραπάνω, μιλάμε για ένα αριστούργημα και τίποτα λιγότερο. Βιάστηκα να το παρουσιάσω και ζητάω συγγνώμη για την προχειρότητα, υπόσχομαι να επιστρέψω για να το συμμαζέψω. Οι Εκδόσεις: Gutenberg είναι ένα κόσμημα, (μοναδική μου άρνηση το λευκό χαρτί, αυτό όμως είναι προσωπική παραξενιά). Θα πω μόνο, μην λυπηθείτε το κόστος απόκτησης του βιβλίου, αξίζει μέχρι και το τελευταίο ευρώ, και η ανάγνωσή του είναι μία μοναδική εμπειρία που θα θυμάστε για χρόνια.

Συνεχίζεται →
 
Last edited by a moderator:
Το είχα κατεβάσει (δωρεάν) από το Project Gutenberg και υπάρχει ήδη στο calibre, αλλά ο λόγος που το έχω στα πίσω-πίσω και δεν το έχω περάσει ήδη στο kobo μου είναι ότι φοβάμαι μη δε το ευχαριστηθώ λόγω αγγλικών. Ο ενθουσιασμός σου Στρατή πέρασε και σε μένα και λέω τώρα να το επιχειρήσω μια ώρα αρχύτερα και αν δω ότι η γλώσσα δεν κυλάει, θα το αφήσω και θα ψάξω για ελληνική μετάφραση.

Επίσης, προσοχή γιατί νομίζω υπάρχει και μια ανασκευασμένη έκδοση του M.G.Lewis για να αποφύγει κατηγορίες βλασφημίας.
 
@Στράτη,

Μην ανησυχείς καθόλου· η παρουσίασή σου είναι πραγματικά υποδειγματική. Καμιά βιασύνη, καμιά προχειρότητα, be cool: all is well. Κάθε ενδοιασμός μου για τούτο το βιβλίο αποσύρεται ταπεινωμένος. Θα πλήρωνα για μια τέτοια παρουσίαση, μεστή από ένα τέτοιο παραλήρημα κι ακόπαστο ενθουσιασμό, κι εσύ έρχεσαι και μας τα προσφέρεις και τα δυο απλόχερα και δωρεάν, χωρίς να θέλω μειώσω τις άλλες ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις σου, που διαβάζω μέχρι και την τελευταία τελεία τους, ή τις άλλες όμορφες των άλλων μελών.

Αναμένω με ανυπομονησία τη συνέχειά της.

Αυτή είναι μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ΛτΒ.

Από τώρα δηλώνω παρών σε κάποια μελλοντική συνανάγνωση.

To θαυμασμό μου,
τα σέβη μου,
την αγάπη μου,
την ευγνωμοσύνη μου.

Ένας περιπλανώμενος σε έναν περαστικό.
 
Καλημέρα σε όλους.

@Ντόκτορ, καλημέρα. Όχι δεν είναι αυτό το βιβλίο, είναι επεξεργασμένη διασκευή από τον Α. Αρτό. / Τι να σου πω, δεν έκλεισα μάτι ούτε για 1 λεπτό, το βιβλίο με συγκλόνισε. Δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τόσο δυνατό· είμαι τόσο σίγουρος για ό,τι λέω, που σου προτείνω να το αποκτήσεις με την πρώτη ευκαιρία.

@Ζενίτ, καλημέρα. Η μετάφραση είναι υπέροχη, όταν θα το έχεις στα χέρια επιβεβαίωσέ το, σε παρακαλώ. Είναι βιβλίο διαμάντι.

@Παρωνύμιος, καλημέρα. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, (όπως και των φίλων παραπάνω ασφαλώς), σου λέω έχασα τα λόγια μου, εκλιπαρώ να το βρεις.
 
Με εψησες και μενα φιλε...
Μπαινει στην λιστα μου (που εχει μεγαλωσει υπερβολικα...:τρέλα:)σε σχετικα αμεση προτεραιοτητα...
 
Το αγορασα πριν κατι μηνες απο την Πολιτεια σε εξαιρετικη τιμη (περιπου 10-12 ευρω)
Δεν το εχω διαβασει ακομα αλλα η κριτικη σου με αναγκαζει να το βαλω στα προσεχως.
 
Καλημέρα αγαπητέ Επαμεινώνδα.
Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο δώρο, γίνομαι υπερβολικός το ξέρω, όμως η χαρά και η επιθυμία μου είναι τεράστιες απ' τη στιγμή που έκλεισα το βιβλίο. Εδώ να ευχαριστήσω ένα αγαπημένο μέλος τής Λέσχης τού βιβλίου, τον Οδυσσέα (Πολύτλας Οδυσσέας), εκείνος ήταν που πρώτος με έσπρωξε να το διαβάσω. Θα το επαναλάβω, λοιπόν, θα το απολαύσεις μέχρι την τελευταία του σελίδα.

@Τζάρλαξλ, καλημέρα. Ξέρω καλά πως είσαι απαιτητικός αναγνώστης, εδώ είναι ένα πεδίο που θα μαγευτείς.
 
Last edited:
Στράτη, έκανες πολύ ωραία παρουσίαση. Το βιβλίο είμαι σίγουρος πως είναι πολύ ωραίο μα δυστυχώς δεν το χω διαβάσει ακόμα. Θα το κάνω σύντομα και δεν θα περιμένω συνανάγνωση γιατί δεν θα ήθελα να συμμετάσχω σε συνανάγνωση ξανά. :)
 
Last edited:
Στράτη πρώτα από όλα πολλα μπράβο για την παρουσίαση σου!!! Αυτές τις μέρες ήμουν ανάμεσα στον Καλόγερο και τον Μέλμοθ!!! Θα περιμένω όμως κάποια πιθανή συνανάγνωση...
 
@ Στράτη έξοχη παρουσίαση γεμάτη ενθουσιασμό όπως πάντα όταν σε κερδίζει ένα βιβλίο!!!

Έκανα μία πρόχειρη έρευνα: απ'ότι φαίνεται ο Λιούις επηρεάστηκε από τα έργα του Ντε Σαντ "120 Μέρες στα Σόδομα" και "Ζυστίν" που είχαν κυκλοφορήσει λίγα χρόνια πριν. Ωστόσο, περισσότερο μοιάζει να δέχτηκε επιρροές από την "Καλόγρια" του Ντιντερό. Όπως καταλαβαίνει κανείς εύκολα, η μεταφορά της γαλλικής θεματολογίας σε αγγλοσαξονικό πλαίσιο πήρε τα απαραίτητα γοτθικά και σκοτεινά στοιχεία για να διαμορφώσει ένα "τρομακτικό" ρομαντικό μυθιστόρημα.

Περισσότερα θα μπορώ να πω μόλις το διαβάσω....
 
Καλημέρα καλημέρα.
@Νικόλα και @Μπου, ευχαριστώ ξανά για τα σχόλια.

Έκανα μία πρόχειρη έρευνα: απ'ότι φαίνεται ο Λιούις επηρεάστηκε από τα έργα του Ντε Σαντ "120 Μέρες στα Σόδομα" και "Ζυστίν" που είχαν κυκλοφορήσει λίγα χρόνια πριν. Ωστόσο, περισσότερο μοιάζει να δέχτηκε επιρροές από την "Καλόγρια" του Ντιντερό. Όπως καταλαβαίνει κανείς εύκολα, η μεταφορά της γαλλικής θεματολογίας σε αγγλοσαξονικό πλαίσιο πήρε τα απαραίτητα γοτθικά και σκοτεινά στοιχεία για να διαμορφώσει ένα "τρομακτικό" ρομαντικό μυθιστόρημα.

Περισσότερα θα μπορώ να πω μόλις το διαβάσω....
@Μπου, αν μου επιτρέπεις να σημειώσω κι εγώ πως η επιρροή ήταν μέσα από μία παλιά ιστορία για τον Σαντόν Μπαρσίσα (δημοσιευμένη στον Guardian) / αναφορά και στην παλιά γερμανική παράδοση η «Ματωμένη Καλόγρια» του Lauenstein (πόλη της Β. Βαυαρίας). Δεν γίνεται αναφορά σε επιρροή από Ντε Σαντ ή Ν. Ντιντερό. Επίσης, δεν είναι τρομακτικό ρομαντικό μυθιστόρημα, το καθετί ρομαντικό που τρέχει μέσα στις σελίδες είναι μία ξεκάθαρη παρωδία. Το ύφος είναι μία απίστευτη έκρηξη όπου δεν μπορείς να διακρίνεις εύκολα τα όρια (Gothic, ηθικισμός, ρομαντισμός, παράδοξο, σουρεαλιστικό κ.λπ.).
Ακόμα δεν έχω συνέλθει.

Λοιπόν, υποσχέθηκα να επιστρέψω. Παρακάτω βάζω για λυσάρι τα Μέρη-Κεφάλαια με τα ονόματα-χαρακτήρες. Είπα, τελικά, να μην πω την ιστορία, απλώς να βάλω τα ονόματα και τις συνδέσεις τους, πιστεύω πως είναι καλύτερο γιατί δεν υπάρχει πουθενά αλλού.

Εισαγωγή
Πρόλογος (Προοίμιο)
Γνωστοποίηση


Μέρος Πρώτο

Κεφάλαιο 1

Ονόματα – Χαρακτήρες:
(Ισπανία, Μαδρίτη)

Ο Καλόγερος – Ηγούμενος μοναστηριού (Αγίου Φραγκίσκου) Καπουτσίνων: Αμβρόσιος (30 χρονών)
Δόκιμος μοναχός: [(ο) Ροζάριο (νεαρός δόκιμος του μοναστηριού των Καπουτσίνων) – (η) Ματθίλδη (αναφορά και ως: Ματθίλδη ντε Βιλιανέγκα, κεφ.2) – Διάβολος]
Δόνια Λεονέλια (θεία της Αντωνίας και αδερφή δόνιας Ελβίρας)
Αντωνία (περίπου 15 χρονών), (αδερφή του Αμβρόσιου)
Δον Λορέντζο (Λορέντζο ντε Μεντίνα)
Δον Κριστομπάλ (Κόμης ντ' Οσόριο)
Δον Ραϋμόνδος, Μαρκήσιος ντε λας Θιστέρνας (ψευδώνυμο: Αλφόνσο ντ' Αλβαράδα)
Δούκας ντε Μεντίνα (θείος του Δον Λορέντζο)
Δόνια Αγνή ντε Μεντίνα (αδερφή του Δον Λορέντζο)

Κεφάλαιο 2

Ονόματα – Χαρακτήρες:
Ηγουμένη μοναστηριού Αγίας Κλάρας: Μητέρα Αγάθη
(αναφορά) Βικέντιος ντέλα Ρόντα
(αναφορά) Ιούλιος [όνομα του Αμφρόσιου από την ιστορία τού διαβόλου (Ματθίλδη)]
(αναφορά) Μαρτίνος Γκαλούπι
Πατέρας Παύλος

Κεφάλαιο 3

Ονόματα – Χαρακτήρες:
Δόνια Ροδόλφα
Βαρόνη Λίντενμπεργκ, δόνια Ροντόλφα (θεία Αγνής), (και ως δόνια Ροδόλφα), (40 χρονών)
Βαρόνος Λίντενμπεργκ (2ος σύζυγος δόνιας Ροντόλφα)
Υπηρέτης Στέφανος
Ληστής Μπατίστ (60 χρονών)
Αμαξάς Κλοντ
2η Σύζυγος ληστή: Μαργαρίτα (30 χρονών)
Γιοι ληστή: Ζακ (23 χρονών), Ρομπέρ (22 χρονών)
1ος γιος Μαργαρίτας [ιπποκόμος του δον Ραϋμόνδου (ψευδώνυμο: Αλφόνσο ντ' Αλβαράδα): Θεόδωρος (13 χρονών, κεφ.3)]
Δόνια Αγνή (αδερφή του Δον Λορέντζο), (16 χρονών, κεφ.3)

Μέρος Δεύτερο

Κεφάλαιο 1


Ονόματα – Χαρακτήρες:
Δούκας Μεντίνα Τσέλι (αδερφός Βαρόνης Λίντενμπεργκ) -
Δον Γκαστόν ντε Μεντίνα (πατέρας Αγνής, και 2ος αδερφός Βαρόνης Λίντενμπεργκ)
Δόνια Ινεσίλια (μητέρα Αγνής)
Γκουβερνάντα (δουένια) Αγνής: Κουνεγκόντα
Θυρωρός πύργου Λίντενμπεργκ: Γερο-Κόνραντ
Υπηρέτης Λικά: Γάλλος υπηρέτης του δον Ραϋμόνδου (ψευδώνυμο: Αλφόνσο ντ' Αλβαράδα)
Άγνωστος, μεγάλος μάγος (αναφορά ως Μεγάλος Μαχαραγιάς), («Περιπλανώμενος Ιουδαίος», Schiller)
“Ματωμένη Καλόγρια”: Βεατρίκη Ντε λας Θιστέρνας
(αναφορά) Ότο φον Λίντενμπεργκ (ο μικρότερος αδερφός του 1ου Βαρόνου Λίντενμπεργκ, και 2ος εραστής Βεατρίκης Ντε λας Θιστέρνας)
Καρδινάλιος-Δούκας της Λέρμα (θείος του δον Ραϋμόνδου)
Δόνια Ινεσίλια (μητέρα Αγνής)

Κεφάλαιο 2

Ονόματα – Χαρακτήρες:
(αναφορά) Μιγέλ Κοέλιο: κουρέας
Δόνια Ελβίρα Ντάλφα (μητέρα Αντωνίας και Αμβρόσιου - αδερφή Δόνιας Λεονέλιας)
(αναφορά) Τορίμπιο Ντάλφα (παππούς Αντωνίας, παπουτσής στην Κόρδοβα)
(αναφορά) Γκονσάλβο (Κόμης Ντε λας Θιστέρνας), (σύζυγος δόνιας Ελβίρας Ντάλφα)

Κεφάλαιο 3

Ονόματα – Χαρακτήρες:
Μοναχή Καμίλλη
(αναφορά) Μαρκησία ντε Βίλα-Φράνκα
(αναφορά) πατέρας Δομίνικος

Κεφάλαιο 4

Ονόματα – Χαρακτήρες: –

Μέρος Τρίτο

Κεφάλαιο 1

Ονόματα – Χαρακτήρες:
Μοναχή Ραφαέλα
Μοναχή Έλενα
Μοναχή Ούρσουλα
Δον Ραμίρεζ ντε Μέλιο (ανώτερος αξιωματούχος Ιεράς Εξέτασης)

Κεφάλαιο 2

Ονόματα – Χαρακτήρες:
Σπιτονοικοκυρά Ελβίρας και Αντωνίας: Υακίνθη Θούνιγα
Κουβανή υπηρέτρια Ελβίρας και Αντωνίας: Φλώρα
(αναφορά) πατέρας Ιερώνυμος (ψευδώνυμο Καλόγερου)
(αναφορά) νεαρός Μελτσιόρ Μπάσκο
(αναφορά) Σιμών Γκονσάλες

Κεφάλαιο 3

Ονόματα – Χαρακτήρες:
(αναφορά) Βιργινία ντε Βίλα-Φράνκα (τρόφιμος της Μονής Αγίας Κλάρας, συγγενής της ηγουμένης, Μητέρα Αγάθη)
Μοναχές: Μπέρτα, Κορνηλία, Βιολάντα, Αλεξία, Μαριάννα

Κεφάλαιο 4

Ονόματα – Χαρακτήρες: –

Κεφάλαιο 5

Ονόματα – Χαρακτήρες:
Εωσφόρος


 
Πολύ ωραίο βιβλίο!
Στα 20 καλύτερα που έχω διαβάσει.
Υπήρχε κάπου μια παρόμοια λίστα καλύτερων βιβλίων :χμχμ:

Μπράβο βρε Στράτη που μου το ξαναθύμισες!

Και να σκεφτείτε ότι το έγραψε στα 20!
Κάτι σα να λέμε ότι το γράφει τώρα ο Μικρός Βιβλιόφιλος ή το έγραψε μόλις ο Πολύτλας Οδυσσέας ή το΄χει τελειώσει κανά 2 χρόνια η Πολύνιους :ρ
 
Ζούμε (πάλι) ιστορικές στιγμές...

Στράτη, αν κάπνισες όλα τα προηγούμενα σέβη μου, πάρε ακόμα ένα πακέτο.

Έμιλυ, ο συγγραφέας είναι όντως μικρός σε ηλικία.

Αυτός που το υπέδειξε εδώ όμως (Πολύτλας)... ακόμα πιο μικρός.

Ζούμε και μαγικές στιγμές...
 
Εχω ακούσει αρκετά καλά λόγια γι' αυτό το βιβλίο εδώ στην Λέσχη και ψήνομαι τρελά να το διαβάσω.

Η ταινία αυτή με τον Βενσάν Κασέλ, στο βιβλίο αυτό βασίζεται;

Υ.Γ: Μπράβο για την παθιασμένη παρουσίαση Στράτη :πάνω:
 
Αγαπημένε Στράτη, καιρό είχα ν' ακούσω άνθρωπο τόσο ενθουσιασμένο με βιβλίο. Ενθουσιάστηκα κι εγώ!!
 
Καλημέρα σε όλους.

@Έμιλυ, @Μεταλλαγμένη, @Λετρώ, @Ιωάννα, καλημέρα κι ευχαριστώ για τα ωραία σχόλια. Παιδιά, έπαθα πλάκα, αλήθεια λέω. Ένιωσα όπως τότε, που σαν μπόμπιρας είχα κολλήσει με ένα παραμύθι, με τον πρίγκιπα που μάζευε κρεμμυδάκι κρεμμυδάκι για μία βασιλική σούπα. Τέτοια λαχτάρα έπαθα και με το βιβλίο αυτό.
 
Top