Κατάθεσε την υπογραφή σου πριν... την χάσεις

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Στο φόρουμ έχουμε μια υπογραφή που εμφανίζεται στο τέλος κάθε ανάρτησης που κάνουμε.. Συχνά την κουβαλάμε για καιρό και κάθε φορά που αλλάζω υπογραφή λυπάμαι λίγο που... χάνω την παλιά.

Οπότε, τώρα που πήγα να αλλάξω υπογραφή και πάλι, σκεφτόμουν πως μπορούμε να έχουμε ένα νήμα όπου να καταθέτουμε περασμένες υπογραφές. Αυτό εδώ το νήμα.
:ναι:

Να λοιπόν οι τρεις τελευταίες μου υπογραφές.


«μητέρα, ρώτησα κάποτε, πού μπορούμε να βρούμε λίγο νερό για τα’ άλογό μου;», «μα δε βλέπω κανένα άλογο», «κι εσύ μητέρα!»
-- Τάσος Λειβαδίτης



=-=-=-=


..."κατέβασε το παντελόνι σου, άθλιε, του λέω, δείξε μου τον αφαλό σου", και πράγματι ήταν εκείνο το κάθαρμα, ο πρωτόπλαστος...
-- Τάσος Λειβαδίτης



=-=-=-=


"Αλήθεια; Τί εννοείς φιλοσοφία; Θες να πεις το σεξ και τα ρέστα; Θες να πεις πως το κάνουνε καλύτερα στην Κίνα; Αυτό ήθελες να πεις;"
από τον "Φύλακα στην Σίκαλη" τού Σάλιντζερ



Θα μπορούσαν να μπουν στα αγαπημένα νημάτια ή αγαπημένα αποφθέγματα, ας τα κρατήσουμε όμως εδώ χώρια. Αν κάποιος, πάντως, βαλθεί να αλλάζει κάθε μέρα υπογραφή, τότε όντως ας την καταθέσει εκεί πέρα! :ρ
 
Αβατάρι και υπογραφή δεν έχω αλλάξει όσο είμαι στη λέσχη. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί μου αρέσει να τα κάνω όλα στη ζωή μου....

με το πάθος που έντυνα
παλιά τις λύπες μου και με την πίστη
των παιδικών μου χρόνων
 
Μπήκα στον πειρασμό να την αλλάξω, αλλά είναι και η αγαπημένη μου φράση.."Η γνώση είναι δύναμη" - Ipsa scientia potestas est. Sir Francis Bacon
 
Ούτε εγώ άλλαξα την υπογραφή μου, είναι από τις αγαπημένες μου φράσεις. :)

ολα τα μανιταρια τρωγονται ,αν και ορισμενα μονο μια φορα.....
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
φοράω καινούργια υπογραφή σήμερα και βάζω την τελευταία μου στην ντουλάπα:

:)

"...κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω ήταν για να δώσω έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο."
Λειβαδίτης
 

Λορένα

Πολεμίστρια του Φωτός
Ειχα για πολλα χρονια την εξης :

Αν νομιζεις πως κανεις δεν σε σκεφτεται,
καθυστερησε να πληρωσεις τους λογαριασμους σου
και να δεις ποσοι θα σε θυμηθουν


Ειναι μια φραση που μου εμεινε απο μια ιστοριουλα. Οι σκεψεις ενος νεου και μοναχικου αντρα, που την δεδομενη στιγμη ειχε ξεμεινει απο κοπελα, φιλους και δουλεια.

Θεωρω οτι δινει αισιοδοξια, στην μοναξια (της ψυχης) που οι περισσοτεροι βιωσαμε καποια στιγμη στην ζωη μας.
 
Last edited:
Δεν έχω βάλει υπογραφή αλλά αν έβαζα θα ήταν

" η ζωή δε μας δόθηκε αλλά μας παραδόθηκε "
 
Η πρώτη που είχα βάλει όταν μπήκα εδώ μέσα ήταν αυτή:

"Κλασσικό είναι ένα βιβλίο το οποίο πολλοί υμνούν αλλά κανένας δεν έχει διαβάσει" του Μαρκ Τουαίην (ωραίος!)

Αλλά λίγο μετά συνηδειτοποίησα ότι ο καλός μας Μαρκούλης έπεφτε έξω, και σύντομα άρχισα να διαβάζω κι εγώ τόσο πολλά κλασσικά που δεν πήγαινε άλλο.

Μετά νομίζω είχα αυτό:

"If I'm honest I have to tell you I still read fairy-tales and I like them best of all." της Audrey Hepburn

Tο οποίο ακόμα ενστερνίζομαι κι ας έχω αλλάξει υπογραφή.

Δεν θυμάμαι αν είχα βάλει καμιά άλλη, τώρα πάντως έχω το μότο μου για τη ζωή :χεχ:

"Μόνο η αγάπη θα σώσει τον κόσμο"

Που πιο ολοκληρωμένα είναι: "Μόνο η αγάπη του Χριστού θα σώσει τον κόσμο"
 
Δεν ξέρω αν θα την αλλάξω προς το παρόν. Πάντα βάζω κάτι που διάβασα και μου άρεσε αλλά ενώ σκεφτόμουν τι απ' όλα να βάλω μου ήρθε η...εμπνευση, μου άρεσε και το έβαλα.

"Αν ξενυχτησεις διαβαζοντας ενα βιβλιο με λυσεις για την αυπνια...Σημαινει πως ηταν τοσο καλο βιβλιο αφου σε ξαγρυπνησε ή τοσο κακο αφου δεν καταφερε να σε αποκοιμησει;"
 
Στην αρχή είχα η φράση από το πρώτο βιβλίο των Ωδών του Ορατίου: Nil mortalibus ardui est, έπειτα την αντικατέστησα με μια άλλη φράση του ιδιου, από το τέταρτο βιβλίο αυτή τη φορά: Dulce est desipere in loco και τώρα έχω το αγαπημένο μου απόφθεγμαα του Μπόρχες: yo, que me figuraba el Paraiso bajo la especie de una biblioteca !
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Η πρώτη μου ήταν μια φράση του Στήβεν Κινγκ από το "Περί συγγραφής": "Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με επιρρήματα". Ήταν μια χιουμοριστική υπογραφή, εννοείται, όμως νομίζω ότι έχει δίκιο σ' ένα βαθμό. Τα πολλά επιρρήματα και τα πολλά "στολίδια" γενικότερα, μάλλον χαλούν ένα γραπτό, παρά το φτιάχνουν στα μάτια μου.
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Πολύ ωραίο θέμα :)

υπέρ τω δέοντι
Η πρωτη υπογραφή μου, μια έκφραση που εφηύρε ο Γλωσσολάγνος ως παράδειγμα για να σατιρίσει το φαινόμενο της υπερδιόρθωσης και το λανθασμένο "υπερ του δέοντος". Σε αυτή τη συζήτηση είχαμε πει οτι η σωστή έκφραση είναι "υπερ το δέον", αλλά έχει επικρατήσει η λανθασμένη γενική γιατί ακούγεται πιο αρχαϊκό έτσι, οπότε έλεγε ο Λάγνος, με αυτή τη λογική καλύτερα να προτιμούσαμε τη δοτική, παρότι είναι ακόμα πιο λάθος :))))) μου φάνηκε αστείο, σουρρεαλιστικό, εναλλακτικό και "καμμένο" και το απαθανάτισα.

καυσπροῦντος ἤδη, γλοῖσχρα διὰ περισκιᾶς στρυβλοῦντα καὶ στρομφοῦντ' ἂν εὑρίσκοις τόφα, δεινὴ δ' ἐπέσχε σωθρία βορυγρόφας, ῥάθαισι δ' ἀντιποικὸν ὕμνησαν ῥάθαι ἔκγριμμα
Πρόκειται για την Αρχαιοελληνική μετάφραση του Jabberwocky. Βρίσκω ομοίως πολύ αστείο και σουρρεαλιστικό το εφφέ που προκαλούν έργα τύπου Jabberwocky αλλά και το οτι μπορούν να "μεταφραστούν".

Για να είμαι ειλικρινής όσο είχα εκείνη την υπογραφή περίμενα και κάποιο σχόλιο ή ερώτηση για το τί λέει και από ποιό αρχαίο σύγγραμμα μπορεί να είναι :))))) Μόνο η Λόλαντ με είχε ρωτήσει, αλλά της είπα οτι θα της απαντούσα μόνο στην επικείμενη συνάντηση (για να μη χαλάσω το μυστήριο :ρ). Τελικά δεν ήρθε (και έχασε :ρ).

Gwna dda dros ddrwg, uffern ni'th ddwg
Η τωρινή μου είναι άσχετη με τις παραπάνω. Μπορεί να φαίνεται εξωγήινη γλώσσα, αλλά πρόκειται για Ουαλλικά (προφέρεται "γκούνα δα ντρος δρουγκ, ούφερν νιθ δουγκ") η οποία, ως Κέλτικη γλώσσα, είναι αρκετά εύηχη σε όσους είμαστε εξοικειωμένοι με fantasy :)))))

Είναι μια παροιμία που εκφράζει μια φιλοσοφία που πλέον έχω ξεχάσει, και πιστεύω θα άρεσε πολύ στην Αλίκη αν ήξερε Ουαλλικά :ρ Δεν σας λέω τί σημαίνει (υπάρχει και το Google)
 
Last edited:
Είναι μια παροιμία που εκφράζει μια φιλοσοφία που πλέον έχω ξεχάσει, και πιστεύω θα άρεσε πολύ στην Αλίκη αν ήξερε Ουαλλικά :ρ Δεν σας λέω τί σημαίνει (υπάρχει και το Google)
Πολύ όμορφη παροιμία, όντως μου αρέσει πολύ :)))

Θυμήθηκα άλλη μια υπογραφή μου:

"Don't you cry tonight, there's a heaven above you baby" από το "Don't cry" των Guns & Roses

που εκείνο τον καιρό το άκουγα πολύ γιατί είχα χάσει έναν φίλο μου :)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
"Don't you cry tonight, there's a heaven above you baby" από το "Don't cry" των Guns & Roses
Από τους πολύ αγαπημένους μου στίχους, έτσι μόνος του.. Σε σχέση με τους ζωντανούς, για εμένα! :)
 
Θα την ξαναβάλω σε κάποια φάση και θα είναι για πάντα η αγαπημένη μου υπογραφή, αλλά προς το παρόν ήθελα κάτι άλλο.
- - - - όλα είναι θέμα αισθηΤικής - - - -

Και μάλιστα μισοάλλαξα και το αβατάριό μου, για να ταιριάζει με το χρώμα της υπογραφής. Αλλά για λίγο, γιατί πιο πολύ μ'άρεσα πριν.
 
Last edited:
ειναι σιγουρο οτι θα επιστρεψω κ γω στην αγαπημενη μου υπογραφη:

"Έρχεται κάποια στιγμή όπου η μεγαλειότητά μας, ο εαυτός μας, είναι ανάγκη να περάσει στην αίθουσα του θρόνου με τους αυλικούς του, το νου και την καρδιά, για ν' αποφασίσει επάνω στον καταστατικό χάρτη της ζωής του."

αλλα αυτη τη στιγμη επικρατει η αναγκη....στα χρονια να ταξιδευω
 
Αχεμ...για να δούμε(ωραία ιδέα το νήμα:πάνω:)
Η πρώτη υπογραφή που είχα βάλει όταν πρωτοπάτησα το πόδι μου στη λέσχη ήταν:

"Τελευταία λέμε "ζωή" ένα σωρό πράγματα που καμιά σχέση δεν έχουν με τη ζωή. Ας μην πούμε άλλα ψέμματα"
του Λουντέμη.

Το τωρινό (σωστά δεν το έγραψα;;γιατι μου φαίνεται τόσο παράξενο;;:ε;:) είναι:

"Λογικοί είναι αυτοί που προσπαθούν να προσαρμόσουν τον εαυτό τους στον κόσμο. Παράλογοι, αυτοί που προσπαθούν να προσαρμόσουν τον κόσμο στον εαυτό τους. Γι’ αυτό, το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από τους παράλογους."
του George Bernard Shaw

Αυτά προς το παρόν...:χεχ:
 
Top