Στα φετινά γενέθλια βρέθηκα να προσπαθώ να περιγράψω, σε κάποιο μέλος, τους "φόβιους" σελιδοδείκτες που είχαμε βγάλει πριν μερικά χρόνια.
Αυτό το νήμα είναι για τα διάφορα αναμνηστικά που βγάζουμε ανά καιρούς.
Είχαμε κάμποσες αποτυχίες, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση κάτι κακοτυπωμένα μπλουζάκια, αλλά και κάποιες επιτυχίες.
Από τις καλές στιγμές θεωρώ πως ήτανε οι σελιδοδείκτες που βγάλαμε επί ευκαιρία των γενεθλίων του φόρουμ μας, το 2013 και το 2014. Λίγο από τεμπελιά, λίγο από αδιαφορία, φέτος και πέρσι δεν βγάλαμε σελιδοδείκτες όμως για τα 10 χρόνια, του χρόνου, νομίζω πως θα πρέπει να επιστρέψουμε!
Ιδού λοιπόν.
2013: Η "φόβια" σειρά και το "μπλε κορίτσι"
Οι πιο σπάνιοι σελιδοδείκτες που βγάλαμε, από την άποψη πως ήδη εκείνη την χρονιά βγήκανε τσίμα-τσίμα και δεν μου έμεινε καν απόθεμα.
Πήρα εικόνες από το βιβλίο "Στέγη για Ασυνήθιστα Παιδιά της" Μις Πέρεγκριν και τις τοποθέτησα πάνω σε ταπετσαρίες αισθητικής του '70. Το αποτέλεσμα, προσωπικά τουλάχιστον, με ικανοποίησε απόλυτα ξεπερνώντας τις προσδοκίες μου.
Για όσους δεν τους άρεσε η "φόβια" ιδέα, έφτιαξα αυτόν στα αριστερά, ο οποίος είναι ένα μέρος του πίνακα του August Macke "Μπλε Κορίτσι που Διαβάζει".
2014: Ο γιαπωνέζικος
Εδώ, δίχως κάποιον ιδιαίτερο λόγο, έφτιαξα έναν πάνω σε μια γιαπωνέζικη ζωγραφιά. Παραποίησα τα γράμματα ώστε να διαβάζονται στα Ελληνικά.
Από αυτόν υπάρχει, ευτυχώς, απόθεμα, και μοιράζω σε κάθε συνάντηση.
Αυτό το νήμα είναι για τα διάφορα αναμνηστικά που βγάζουμε ανά καιρούς.
Είχαμε κάμποσες αποτυχίες, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση κάτι κακοτυπωμένα μπλουζάκια, αλλά και κάποιες επιτυχίες.
Από τις καλές στιγμές θεωρώ πως ήτανε οι σελιδοδείκτες που βγάλαμε επί ευκαιρία των γενεθλίων του φόρουμ μας, το 2013 και το 2014. Λίγο από τεμπελιά, λίγο από αδιαφορία, φέτος και πέρσι δεν βγάλαμε σελιδοδείκτες όμως για τα 10 χρόνια, του χρόνου, νομίζω πως θα πρέπει να επιστρέψουμε!
Ιδού λοιπόν.
2013: Η "φόβια" σειρά και το "μπλε κορίτσι"
Οι πιο σπάνιοι σελιδοδείκτες που βγάλαμε, από την άποψη πως ήδη εκείνη την χρονιά βγήκανε τσίμα-τσίμα και δεν μου έμεινε καν απόθεμα.
Πήρα εικόνες από το βιβλίο "Στέγη για Ασυνήθιστα Παιδιά της" Μις Πέρεγκριν και τις τοποθέτησα πάνω σε ταπετσαρίες αισθητικής του '70. Το αποτέλεσμα, προσωπικά τουλάχιστον, με ικανοποίησε απόλυτα ξεπερνώντας τις προσδοκίες μου.
Για όσους δεν τους άρεσε η "φόβια" ιδέα, έφτιαξα αυτόν στα αριστερά, ο οποίος είναι ένα μέρος του πίνακα του August Macke "Μπλε Κορίτσι που Διαβάζει".
2014: Ο γιαπωνέζικος
Εδώ, δίχως κάποιον ιδιαίτερο λόγο, έφτιαξα έναν πάνω σε μια γιαπωνέζικη ζωγραφιά. Παραποίησα τα γράμματα ώστε να διαβάζονται στα Ελληνικά.
Από αυτόν υπάρχει, ευτυχώς, απόθεμα, και μοιράζω σε κάθε συνάντηση.