Ωιμέ! Τί έκφρασις!
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
πράγματι! να προσθέσω εδώ το ήπιο "λέω μπαρούφες" ώστε να φανταστώ τον φανταστικό ομιλητή μας στην διάλεξή του:
- Δεν σας πουλάω μόστρα, αγαπητοί συνάδελφοι, και μήτε μπαρούφες σας λέω: Έκοβα φλέβες μ' αυτήν την αναπάντεχη ανακάλυψη!
Καλά μιλάμε, γ#μάτο νημάτιο! (χμμμ το νημάτιο δεν "κολλάει" εδώ!)
Σε λίγο θα έχει όλα τα πάντα!
Εκφράσεις της νεολαίας που μάλιστα δεν κουβαλάνε τίποτα από την αρχική έννοια.
πχ όταν ένα ανήψι είπε "Μιλάμε, είναι γ#μάτο!" σε παρατήρηση "Τι λέξη είναι αυτή που λες" απαντά: "Μα τι είπα, γ#μάτο είπα!!!"
Σε λίγο θα έχει όλα τα πάντα!
Εκφράσεις της νεολαίας που μάλιστα δεν κουβαλάνε τίποτα από την αρχική έννοια.
πχ όταν ένα ανήψι είπε "Μιλάμε, είναι γ#μάτο!" σε παρατήρηση "Τι λέξη είναι αυτή που λες" απαντά: "Μα τι είπα, γ#μάτο είπα!!!"
γ@μ@τη νηματούμπα;!
Αυτό συμβαίνει και σε άλλες γλώσσες. Στα Ολλανδικά π.χ. υπάρχει η λέξη lullig που έχει διάφορες σημασίες και μπορεί π.χ. να χρησιμοποιηθεί για να χαρακτηρίσει μια σκάρτη συμπεριφορά. Το lullig προέρχεται απευθείας από το lul που είναι η ξεδιάντροπη λέξη για το ανδρικό μόριο. Το lullig όμως χρησιμοποιείται πραγματικά από όλους και σε κάθε περίσταση. Μπορείς να το ακούσεις π.χ. ακόμη και από τον πρωθυπουργό σε κάποια ομιλία.
Μου έβαλες τα γυαλιά! 
Έπεσα τυχαία στο άρθρο "Ρετρό εκφράσεις", στο οποίο έχει φράσεις εποχής, οι οποίες ακούγονταν στις ασπρόμαυρες ταινίες και φτάνει μέχρι σήμερα.
Μιλάμε για πολύ αφασία το άρθρο, δικέ μου
Μιλάμε για πολύ αφασία το άρθρο, δικέ μου
Σκέφτομαι πόσο ελληνικές κι ακατανόητες είναι εκφράσεις όπως:
Δεν νιώθω/καταλαβαίνω Χριστό!
και
Μην μασάς τα άντερά σου!
Επίσης, κάμποσο αστείες μού φαίνονται αυτές:
Είδα τον Χριστό φαντάρο!
Είπα τον Δεσπότη Παναγιώτη!
Δεν νιώθω/καταλαβαίνω Χριστό!
και
Μην μασάς τα άντερά σου!
Επίσης, κάμποσο αστείες μού φαίνονται αυτές:
Είδα τον Χριστό φαντάρο!
Είπα τον Δεσπότη Παναγιώτη!
Αχά!!!
Μια κι έπιασες τους καθηγητές, Φάρε, άκου να δεις!
Είμαστε μια μέρα στο Πανεπιστήμιο, και μια μερίδα φοιτητών οργανώνει το βράδυ έξοδο σε...ουζερί-ρεμπετάδικο.Ο καθηγητής που είχαμε εκείνο το τρίωρο ήταν ένας κύριος σοβαρός, με το πρέπον απόμακρο και ακαδημαϊκό ύφος, είχε δε τη μανία να μας βάζει να κάνουμε τις ερωτήσεις-απαντήσεις από μικροφώνου(ασυρμάτου, βεβαίως-βεβαίως).
Είχε ακόμη την τάση να σχολιάζει τις...φοιτητοεξόδους, οπότε κάτι πήρε το αυτί του και λέει:
"Πολύ ωραία, θα κάνω μια βόλτα κι εγώ από τα μέρη σας σήμερα το βράδυ λοιπόν!"
Και μια συμφοιτήτριά μου-η οποία δεν πατούσε αρκετά συχνά στη σχολή για να...τον ξέρει:
"ΌΥΑΟ!!Αλήθεια, ψήνεστε κύριε καθηγητά;;;;;;"
Εντάξει,ακούστηκε άσχημα!!!αλλά παράλληλα ήταν τόσο άτοπο, που καταντούσε αστείο!!!ρίξαμε κάτι γέλια!!
))):χαχαχα:
Για να "ξεφύγω" όμως κι εγώ, θα αναφέρω το "ερήμη"(δεν ξέρω καν αν γράφεται έτσι), που το άκουγα συνέχεια όταν πρωτοέφτασα στην Πάτρα ως φοιτήτρια, και δεν καταλάβαινα τι στο καλό μπορεί να σημαίνει:ε;::χμχμ:, καθώς χρησιμοποιούνταν σε μια τέτοια ευρύτητα συζητήσεων και θεμάτων, που είχα χάσει τ' αυγά και τα πασχάλια!!
Τελικά, έσπευσα να ρωτήσω τους...ιθαγενείς, και με όσα με πληροφόρησαν, σε συνδυασμό με τις παρατηρήσεις μου, σημαίνει:
α)"δε βαριέσαι.../δεν πειράζει" πχ: Τι θα κάνουμε αν δεν καταφέρουμε να την πείσουμε;;;" "Ερήμη μωρε...κάτι θα σκεφτούμε!!'
β)"όπως νά'ναι, πρόχειρα" πχ: ελάτε ερήμη μωρέ, κάτι γρήγορο θα φτιάξω να φάμε"
γ)"δεν αξίζει, δεν είναι καλό" πχ: "Πώς σου φαίνεται;;" "Ιιιιιιιιιι!χάλια, ερήμη!"
δ)"όπως τύχει, όπως έρθει" πχ: "Και πώς θα της το πείς;;" "Ε, εκεί που θα πάμε, ξέρω 'γω, ερήμη"
αυτά είναι τα βασικά που έχω υπόψη μου.
Και μια τελευταία παρατήρηση, που είναι νομίζω ενδιαφέρουσα. Το "δεν υπάρχει!", που οι περισσότεροι το θεωρούν νεωτερισμό, έμαθα ότι υπάχει στον Θουκιδίδη, όπου μάλιστα χρησιμοποιείται ακριβώς με την ίδια σημασία (=δεν είναι δυνατόν, είναι απίθανο).Καταπληκτικό;;;;
Μια κι έπιασες τους καθηγητές, Φάρε, άκου να δεις!
Είμαστε μια μέρα στο Πανεπιστήμιο, και μια μερίδα φοιτητών οργανώνει το βράδυ έξοδο σε...ουζερί-ρεμπετάδικο.Ο καθηγητής που είχαμε εκείνο το τρίωρο ήταν ένας κύριος σοβαρός, με το πρέπον απόμακρο και ακαδημαϊκό ύφος, είχε δε τη μανία να μας βάζει να κάνουμε τις ερωτήσεις-απαντήσεις από μικροφώνου(ασυρμάτου, βεβαίως-βεβαίως).
Είχε ακόμη την τάση να σχολιάζει τις...φοιτητοεξόδους, οπότε κάτι πήρε το αυτί του και λέει:
"Πολύ ωραία, θα κάνω μια βόλτα κι εγώ από τα μέρη σας σήμερα το βράδυ λοιπόν!"
Και μια συμφοιτήτριά μου-η οποία δεν πατούσε αρκετά συχνά στη σχολή για να...τον ξέρει:
"ΌΥΑΟ!!Αλήθεια, ψήνεστε κύριε καθηγητά;;;;;;"
Εντάξει,ακούστηκε άσχημα!!!αλλά παράλληλα ήταν τόσο άτοπο, που καταντούσε αστείο!!!ρίξαμε κάτι γέλια!!
))):χαχαχα:Για να "ξεφύγω" όμως κι εγώ, θα αναφέρω το "ερήμη"(δεν ξέρω καν αν γράφεται έτσι), που το άκουγα συνέχεια όταν πρωτοέφτασα στην Πάτρα ως φοιτήτρια, και δεν καταλάβαινα τι στο καλό μπορεί να σημαίνει:ε;::χμχμ:, καθώς χρησιμοποιούνταν σε μια τέτοια ευρύτητα συζητήσεων και θεμάτων, που είχα χάσει τ' αυγά και τα πασχάλια!!
Τελικά, έσπευσα να ρωτήσω τους...ιθαγενείς, και με όσα με πληροφόρησαν, σε συνδυασμό με τις παρατηρήσεις μου, σημαίνει:
α)"δε βαριέσαι.../δεν πειράζει" πχ: Τι θα κάνουμε αν δεν καταφέρουμε να την πείσουμε;;;" "Ερήμη μωρε...κάτι θα σκεφτούμε!!'
β)"όπως νά'ναι, πρόχειρα" πχ: ελάτε ερήμη μωρέ, κάτι γρήγορο θα φτιάξω να φάμε"
γ)"δεν αξίζει, δεν είναι καλό" πχ: "Πώς σου φαίνεται;;" "Ιιιιιιιιιι!χάλια, ερήμη!"
δ)"όπως τύχει, όπως έρθει" πχ: "Και πώς θα της το πείς;;" "Ε, εκεί που θα πάμε, ξέρω 'γω, ερήμη"
αυτά είναι τα βασικά που έχω υπόψη μου.
Και μια τελευταία παρατήρηση, που είναι νομίζω ενδιαφέρουσα. Το "δεν υπάρχει!", που οι περισσότεροι το θεωρούν νεωτερισμό, έμαθα ότι υπάχει στον Θουκιδίδη, όπου μάλιστα χρησιμοποιείται ακριβώς με την ίδια σημασία (=δεν είναι δυνατόν, είναι απίθανο).Καταπληκτικό;;;;
Χωρίς να το απορρίπτω, ομολογώ πως θα φανώ λίγο δύσπιστος.. Μπορεί κάποιος να μας υποδείξει κάποιο σχετικό χωρίο στον Θουκυδίδη;Και μια τελευταία παρατήρηση, που είναι νομίζω ενδιαφέρουσα. Το "δεν υπάρχει!", που οι περισσότεροι το θεωρούν νεωτερισμό, έμαθα ότι υπάχει στον Θουκιδίδη, όπου μάλιστα χρησιμοποιείται ακριβώς με την ίδια σημασία (=δεν είναι δυνατόν, είναι απίθανο).Καταπληκτικό;;;;
(για το "δεν υπάρχει", υπάρχει σχετικό νήμα..
)Χμμμμ το έμαθα θετικά και βέβαια από φίλη μου που είναι φοιτήτρια της φιλολογίας και το έκαναν μεταφράζοντας και αναλύοντας Θουκυδίδη-μάλιστα, αν θυμάμαι καλά, η έκφραση ήταν "ουχ υπάρχει" ή "ουκ υπάρχει" ή κάπως έτσι...και το σχολίασε ο καθηγητής τους, διότι η μετάφραση αντιστοιχεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στη σημερινή έννοια. Θα ρωτήσω για χωρίο συγκεκριμένα και υπόσχομαι να ενημερώσω το συντομότερο δυνατό. Ωστόσο, αν κάποιος άλλος το γνωρίζει, θα με ενδιέφερε κι εμένα να μάθω περισσότερα.!
Υ.Γ. Πάλι καλά που κάνεις αυτές τις "αναφορές" σε άλλα νήματα, διότι πραγματικά δεν έχω δει ούτε τα μισά!!
ιδέα δεν έχω πώς να πλοηγηθώ εδώ μέσα.
δεν είμαι και οργανωτική εκ φύσεως όπότε...
Υ.Γ. Πάλι καλά που κάνεις αυτές τις "αναφορές" σε άλλα νήματα, διότι πραγματικά δεν έχω δει ούτε τα μισά!!
ιδέα δεν έχω πώς να πλοηγηθώ εδώ μέσα.δεν είμαι και οργανωτική εκ φύσεως όπότε...
Last edited:
Πολύ ενδιαφέρον.. παρακαλώ, μπες στον κόπο!
"έπαθε κοκομπλόκο"
Το άκουσα τελευταία, αλλά είναι παλιό. Πάντως μου αρέσει (εντάξει, όχι σε διάλεξη)
Εγώ: έφαγα τώρα μία φλασιά"
Αδερφός μου: κι αναβοσβήνεις;
Το άκουσα τελευταία, αλλά είναι παλιό. Πάντως μου αρέσει (εντάξει, όχι σε διάλεξη)
Λες να είναι από το "ερήμην" ;
Στιχομυθία με τον αδερφό μου:
Εγώ: έφαγα τώρα μία φλασιά"
Αδερφός μου: κι αναβοσβήνεις;
τρώω μόντα (ή ήττα) =απογοητεύομαι, δεν μου βγαίνει κάτι που ήθελα.
ζαμέ ντε φουί = τα γράφω όλα στα @ρχίδι@ μου, δεν με νοιάζει τίποτα.
ζαμέ ντε φουί = τα γράφω όλα στα @ρχίδι@ μου, δεν με νοιάζει τίποτα.
