Αχά!!!
Μια κι έπιασες τους καθηγητές, Φάρε, άκου να δεις!
Είμαστε μια μέρα στο Πανεπιστήμιο, και μια μερίδα φοιτητών οργανώνει το βράδυ έξοδο σε...ουζερί-ρεμπετάδικο.Ο καθηγητής που είχαμε εκείνο το τρίωρο ήταν ένας κύριος σοβαρός, με το πρέπον απόμακρο και ακαδημαϊκό ύφος, είχε δε τη μανία να μας βάζει να κάνουμε τις ερωτήσεις-απαντήσεις από μικροφώνου(ασυρμάτου, βεβαίως-βεβαίως).
Είχε ακόμη την τάση να σχολιάζει τις...φοιτητοεξόδους, οπότε κάτι πήρε το αυτί του και λέει:
"Πολύ ωραία, θα κάνω μια βόλτα κι εγώ από τα μέρη σας σήμερα το βράδυ λοιπόν!"
Και μια συμφοιτήτριά μου-η οποία δεν πατούσε αρκετά συχνά στη σχολή για να...τον ξέρει:
"ΌΥΑΟ!!Αλήθεια, ψήνεστε κύριε καθηγητά;;;;;;"
Εντάξει,ακούστηκε άσχημα!!!αλλά παράλληλα ήταν τόσο άτοπο, που καταντούσε αστείο!!!ρίξαμε κάτι γέλια!!


)

))

:χαχαχα:

Για να "ξεφύγω" όμως κι εγώ, θα αναφέρω το
"ερήμη"(δεν ξέρω καν αν γράφεται έτσι), που το άκουγα συνέχεια όταν πρωτοέφτασα στην Πάτρα ως φοιτήτρια, και δεν καταλάβαινα τι στο καλό μπορεί να σημαίνει:ε;::χμχμ:, καθώς χρησιμοποιούνταν σε μια τέτοια ευρύτητα συζητήσεων και θεμάτων, που είχα χάσει τ' αυγά και τα πασχάλια!!
Τελικά, έσπευσα να ρωτήσω τους...ιθαγενείς, και με όσα με πληροφόρησαν, σε συνδυασμό με τις παρατηρήσεις μου, σημαίνει:
α)"δε βαριέσαι.../δεν πειράζει" πχ: Τι θα κάνουμε αν δεν καταφέρουμε να την πείσουμε;;;" "Ερήμη μωρε...κάτι θα σκεφτούμε!!'
β)"όπως νά'ναι, πρόχειρα" πχ: ελάτε ερήμη μωρέ, κάτι γρήγορο θα φτιάξω να φάμε"
γ)"δεν αξίζει, δεν είναι καλό" πχ: "Πώς σου φαίνεται;;" "Ιιιιιιιιιι!χάλια, ερήμη!"
δ)"όπως τύχει, όπως έρθει" πχ: "Και πώς θα της το πείς;;" "Ε, εκεί που θα πάμε, ξέρω 'γω, ερήμη"
αυτά είναι τα βασικά που έχω υπόψη μου.

Και μια τελευταία παρατήρηση, που είναι νομίζω ενδιαφέρουσα. Το
"δεν υπάρχει!", που οι περισσότεροι το θεωρούν νεωτερισμό, έμαθα ότι υπάχει στον Θουκιδίδη, όπου μάλιστα χρησιμοποιείται ακριβώς με την ίδια σημασία (=δεν είναι δυνατόν, είναι απίθανο).Καταπληκτικό;;;;
