Τα τρία και μοναδικά βιβλία της ζωής μας

[Γιωργος Τ]

Είμαι της γνώμης ότι κάθε βιβλίο που έχουμε ασχοληθεί μαζί του, είτε μας άρεσε είτε όχι, μας έχει επηρεάσει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, και έχει πλάσει το χαρακτήρα που έχουμε σήμερα. Αν ωστόσο θα έπρεπε να επιλέξω αυτά που νομίζω ότι με επηρέασαν πιο πολύ μέχρι τώρα, τα αγάπησα πιο πολύ, και θα τα έπαιρνα παντού μαζί μου, αυτά είναι:

α) Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται, του Νίκου Καζαντζάκη, γιατί μου υπενθύμισε ότι ο Χριστός δε σταυρώθηκε μόνο πριν από σχεδόν 2000 χρόνια, αλλά σταυρώνεται καθημερινά από εμάς τους ίδιους...

β) Ο Τελευταίος Πειρασμός, πάλι του Καζαντζάκη, γιατί με δίδαξε ότι ο δρόμος για την πνευματική ανάταση είναι μεν δύσκολος, αλλά όχι ακατόρθωτος.

γ) Το Νέο Κβαντικό Σύμπαν, των Tony Hey, Patrick Walters, γιατί μου αποκάλυψε την ομορφιά του σύμπαντος, και με παρακίνησε να την αναζητήσω κι εγώ ο ίδιος.

 

[Φαροφύλακας]

Προσωπικά, δεν βλέπω σαν κριτήριο ποιο βιβλίο αγάπησα περισσότερο αλλά ποιο βιβλίο πιστεύω πως θα γούσταρα να διαβάσω ξανά και ξανά. Μπορεί να ταυτίζονται, μπορεί και όχι.

 

[Ελένιον]

Κύριε Μπόρχες διευκρινίστε παρακαλώ: διαλέγουμε ή μας διαλέγουν τα βιβλία;

*Οι επιλογή έγινε με τον όρο να μπορώ να ανταλλάξω τα βιβλία μου με τα άλλα που είδα γραμμένα παραπάνω. )

Κι εγώ το σκέφτηκα αυτό, καθώς και πολύτομα έργα (Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο,
Ο Μεγάλος Ανατολικός κ.λ.π). Βάλθηκα να βρω τρόπο να "κλέψω" (ελληνική λέξη για το cheat κανείς; ντρέπομαι αλλά δεν μου βρίσκεται πρόχειρη), επειδή τρία βιβλία είναι πολύ λίγα, τα εξής:
1. παγκόσμια και διαχρονική ανθολογία ποίησης
2. παγκόσμια και διαχρονική ανθολογία διηγήματος
ή παγκόσμια ανθολογία μυθολογίας (συγκαλυμμένος πλεονασμός;)
3.Ο Ηλίθιος
Και θα ένιωθα ηλίθια ό,τι κι αν διάλεγα.

 

[Ελένιον]

Θετικά με εντυπωσιάζει διευκρινίζω αν τυχόν δεν ήταν σαφές. Ίσως γιατί η ίδια δυσκολεύομαι να διαβάσω μη-λογοτεχνικά βιβλία, οπότε θαυμάζω εσάς που μπορείτε. Η απορία κι όχι βέβαια ένσταση (γιατί άλλωστε; στα βιβλία που θα διάλεγες να διαβάσεις εσύ τι αντίρρηση να έχω;) είναι πως και δεν θα σου έλειπε η λογοτεχνία αυτή καθεαυτή. Για την ομορφιά και τη σοφία της. Ένα καλό βιβλίο δεν είναι εμπειρία;

Βάση για παραπέρα προβληματισμό και σκέψη;

Αυτό, καθαρή απορία κ θαυμασμός. Καμία αμφισβήτηση .

 

[Παρωνύμιος]

Εύκολο, αν βάλω σαν κριτήριο ποια έχω διαβάσει τουλάχιστον 3 φορές:

1) Ομήρου Οδύσσεια (μόνο σε μεταφρ.),
2) Ουμπέρτο Έκο, Το Όνομα του Ρόδου (μόνο σε μεταφρ.)
3) Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, Οι Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς (μόνο πρωτοτ.)

Κάθε ανάγνωση είναι κι ένα "διαφορετικό" βιβλίο, ακόμα κι αν τυπικά έχετε στα χέρια σας το ίδιο ακριβώς βιβλίο. Μια δοκιμή θα σας πείσει. Για να μην μακρυγορήσω, θα πω μόνον πώς κάθε φορά εμείς είμαστε "διαφορετικοί".

 

[Χρηστος Αλεξανδριδης]

Λοιπον..δεν μπορω να επιλεξω τα 3 πιο αγαπημενα η τα 3 καλυτερα,οποτε θα πω(με πολλη δυσκολια βεβαια)εκεινα που θα μπορουσα να διαβαζω ξανα και ξανα χωρις να βαριεμαι.Εχουμε και λεμε λοιπον:

Γυναικες-Μπουκοφσκι

Το συνδρομο Πορτνου-Ροθ

Η πτωση-Καμυ

 

[Πολύτλας Οδυσσεύς]

1) «Ο Φτωχούλης του Θεού»-Νίκος Καζαντζάκης
2) «Οδός Αβύσσου Αριθμός 0»-Μενέλαος Λουντέμης
3) Ανοιχτό γιατί σε λίγο θα διαβάσω κάτι και μάλλον θα το συμπεριλάβω...

 

[Περσέας]

Ομήρου Ιλιάδα,
Ομήρου Οδύσσεια,
Πολιτεία του Πλάτωνα
και την
Ελληνική Μυθολογία

Εκτός από την Πολιτεία, τα υπόλοιπα τα διαβάζω συνεχώς κατά διαστήματα από μικρό παιδί...
Παραδόξως την Ιλιάδα και την Οδύσσεια δεν τα έχω στη βιβλιοθήκη μου και με την πρώτη ευκαιρία θα τα αγοράσω...πάλι.
Το δίλημμα όμως είναι ποιές μεταφράσεις/εκδόσεις να επιλέξω?( Στο παρελθόν έχω διαβάσει του Καζαντζάκη )