Πού ταξιδεύεις αυτές τις μέρες στα βιβλία σου;

Ξαναθυμάμαι παλιές ιστορίες, ονόματα και τόπους, φοβερά παρελθόντα και δύσκολα παρόντα, ιστορίες που αναμοχλεύονται και προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους στην ύπαρξη του γραπτού λόγου.
 
Βρίσκομαι στην εξωτική Χαβάη με την πριγκίπισσα Λη-Τσέρι & τον Τρυποκάρυδο για το συνέδριο γεωθεραπείας...
 
Το ταξίδι μου ξεκίνησε από την παγωμένη Ρωσία, μετά πήγα στα παράλια της Τουρκίας όπου κι έζησα για ένα χρόνο σε ένα δίπατο μισογκρεμισμένο σπίτι, ψαρεύοντας με τον Χαράλαμπο. Πέρασα για λίγο από το Παρίσι και στη συνέχεια "ρίζωσα" στο Μεξικό, σε ένα σπίτι φρούριο με όμορφο κήπο και πληθώρα σπάνιων κάκτων.
Ενδιάμεσα "δραπέτευα" στην Ισπανία του 1936 καθώς και στην Κούβα του 1977.

Το ταξίδι μου τελειώνει εκεί από όπου ξεκίνησε. Στη φθινοπωρινή (αυτή τη φορά) Ρωσία, με το φόβο του επικείμενου χειμώνα και τη βεβαιότητα της ουτοπίας ενός καλύτερου,πιο δίκαιου κόσμου.
 
Μέσα στην "καρδιά" του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και δίχως παρωπίδες που είναι και το ζητούμενο εξάλλου!
 
Στην Αμερική των δεκαετιων 50και60 με οδηγό την έξοχη(γι'ακόμα μια φορά) πενα του Στήβεν Κινγκ.
 
Στο Λονδίνο του σήμερα με τον Κόρμοραν Στράικ και τη Ρόμπιν, προσπαθούμε να λύσουμε το μυστήριο του θανάτου ενός διάσημου μοντέλου που λένε πως αυτοκτόνησε...
 
Top