Διαβάζω παντού! Το ξάπλωμα στο κρεβάτι όμως, το θεωρώ αναντικατάστατο για την ανάγνωση(με όλα τα προβλήματα που δημιουργεί. Είναι κι αυτό μέρος της τελετουργίας, παλεύεις με το βιβλίο σου).
Άλλο αγαπημένο μέρος είναι το ξύλινο πάτωμα του δωματίου μου, και συγκεκριμένα μπροστά απ’ την μπαλκονόπορτα. Όταν έχει ήλιο, αυτή η θέση είναι η απόλυτη ευτυχία μου! Το μόνο πρόβλημα είναι πως πολύ συχνά με παίρνει ο ύπνος στο ξύλινο πάτωμα και η ανάγνωση πάει περίπατο (η γιαγιά μου πάντως λέει πως είναι καλό να κοιμάσαι στο πάτωμα).
Επίσης διαβάζω κι εγώ, όπως και η Αλίκη, ενώ κάνω ντους. Αλλά δεν σας το προτείνω. Πολλές σελίδες βιβλίων μου έχουν βραχεί μ’ αυτό τον τρόπο και επίσης ακόμα δεν ξέρω πώς να γυρίσω σελίδες με βρεγμένα δάχτυλα. Πάντως είναι μια καλή άσκηση εφευρετικότητας!
Και τέλος, έχετε γράψει τόσο πολλοί πως διαβάζεται στα ΜΜΜ, που την επόμενη φορά που θα δω κάποιον με βιβλίο μέσα σε λεωφορείο, ΗΣΑΠ, μετρό κλπ κλπ, θα τον ρωτήσω αν είναι μέλος της λέσχης!
Εμάς τους Πειραιώτες, τα Μέσα μας έχουν φάει την ψυχή. Ειδικά τους Πειραιώτες φοιτητές που σπουδάζουν στην πανεπιστημιούπολη. (Ευτυχώς, αυτό το γλίτωσα, η σχολή μου είναι στα Εξάρχεια). Οπότε ναι, εκμεταλλεύομαι κι εγώ όλο αυτό το χρόνο διαβάζοντας. Κάποιες φορές πάντως προτιμώ να κάνω ανθρωποπαρατήρηση. Έχει κι αυτό το γούστο του.
) Με το αυτοκίνητο έχω κι εγώ θέμα, ζαλίζομαι. Στο λεωφορείο όμως βρήκα το κόλπο: βάζω τα πόδια μου στη θέση του μπροστινού και ακουμπάω το κεφάλι μου στο παράθυρο. Για κάποιο λόγο δε ζαλίζομαι τόσο. Τη μισή Παναγία των Παρισίων την έβγαλα σε λεωφορεία.
....οπότε "Όπου βρεθεί και όπου λάχει, μόνο διάθεση να υπάρχει"?
