Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Διαβάζω από το ράφι....
Οπότε έχουμε και λέμε
1. Το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας Μιλένιουμ Το κορίτσι στη φωλιά της σφήγκας του Στιγκ Λάρσον, για να ολοκληρώσω και καμιά σειρά.
2. Red Moon του Κιμ Στάνλει Ρόμπινσον.
Το 1ο είμαι περίπου στη μέση και με έχει κουράσει. Τα δυο προηγούμενα της σειράς μου άρεσαν πάρα πολύ. Αυτό... μμμ πολλές πληροφορίες, πολλές συζητήσεις και τίποτα ουσιαστικό ακόμα.
Το 2ο αν και σε πολλούς δεν αρέσει -θα δω και εγώ στο τέλος τι σκέψεις θα έχω- ο ιδιαίτερος τρόπος γραφής του ΚΣΡ όπως πάντα με μαγνητίζει.
Οπότε έχουμε και λέμε
1. Το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας Μιλένιουμ Το κορίτσι στη φωλιά της σφήγκας του Στιγκ Λάρσον, για να ολοκληρώσω και καμιά σειρά.
2. Red Moon του Κιμ Στάνλει Ρόμπινσον.
Το 1ο είμαι περίπου στη μέση και με έχει κουράσει. Τα δυο προηγούμενα της σειράς μου άρεσαν πάρα πολύ. Αυτό... μμμ πολλές πληροφορίες, πολλές συζητήσεις και τίποτα ουσιαστικό ακόμα.
Το 2ο αν και σε πολλούς δεν αρέσει -θα δω και εγώ στο τέλος τι σκέψεις θα έχω- ο ιδιαίτερος τρόπος γραφής του ΚΣΡ όπως πάντα με μαγνητίζει.
Εντάξει την ορίτζιναλ του Λαρσον, θα την τελειώσει τώρα. 
Διαβάζω το Μικρές φωτιές παντου, το οποίο το είχα πάρει πέρυσι σε ηλεκτρονική μορφή που το είχε βγάλει το μεταίχμιο 1ευρω και έτσι όπως το αγόρασα, έτσι το ξέχασα. Και το είδα τυχαία όταν έψαχνα τι να διαβάσω.
Ωραία κυλάει προς το παρόν.
Διαβάζω το Μικρές φωτιές παντου, το οποίο το είχα πάρει πέρυσι σε ηλεκτρονική μορφή που το είχε βγάλει το μεταίχμιο 1ευρω και έτσι όπως το αγόρασα, έτσι το ξέχασα. Και το είδα τυχαία όταν έψαχνα τι να διαβάσω.
Ωραία κυλάει προς το παρόν.
Διαβάζω το περισσότερο τοξικοί άνθρωποι συγγραφέας Μπερνάντο Σταματέας,το προτείνω πραγματικά σε όλους είναι φοβερό,μακαρι όλα τα βιβλία ψυχολογίας να ήταν γραμμένα με αυτόν τον τρόπο,keep reading.
Αφου τελειωσα το 5ο βιβλιο του Μαυρου Πυργου, του Κινγκ, συνεχιζω με το 6ο "Το Τραγουδι της Σουζανας".
@Σελεφά Αν και εκ πρώτης όψεως κατάλαβα ότι εννοούσες καλούτσικο, μετά σκέφτηκα μήπως εννοεί ότι είναι για καπουτσίνο στο Χάλαρο; Και μετά σκέφτηκα ότι το Χάλαρο είναι εστιατόριο στη Θεσσαλονίκη κι όχι καφετέρια. Κι έπειτα λέω δεν είναι από Θεσσαλονίκη να ξέρει Χάλαρο το κορίτσι. Και κάπως έτσι λέω, μπα όντως καλούτσικο θα εννοεί. Μια τρέλα μόνη μου 
αχχααχαχαχαχ μου αρέσει το συνονθύλευμα των σκέψεων, που μέσα σε δευτερόλεπτά αυτοπυρπολούμαστε με διάφορες θεωρίες και ιδέες.
@Χανκ Μουντυ έχω διαβάσει το 1ο της σειράς και απλά δε με πείθω για το επόμενο βιβλίο...
Δυστυχώς είχα πάρει τα βιβλία 1-4 -τα είχα βρει σε πρόσφορά- και αμφιταλαντεύομαι αρκετά αν θα πάρω τα άλλα 3 της σειράς.
Πιθανόν να διαβάσω το 2ο βιβλίο και να αποφασίσω.
@Χανκ Μουντυ έχω διαβάσει το 1ο της σειράς και απλά δε με πείθω για το επόμενο βιβλίο...
Δυστυχώς είχα πάρει τα βιβλία 1-4 -τα είχα βρει σε πρόσφορά- και αμφιταλαντεύομαι αρκετά αν θα πάρω τα άλλα 3 της σειράς.
Πιθανόν να διαβάσω το 2ο βιβλίο και να αποφασίσω.
Στη θεση σου θα του εδινα μια δευτερη ευκαιρια. Για μενα, το πρωτο ειναι βιβλιο της σειρας ειναι καπως ανισο. Πολυ εισαγωγικο να το πω; Δεν ξερω. Απο το 2ο και μετα ξεκινα ουσιαστικα το ταξιδι. Αν τελικα δεν σου αρεσει ουτε το 2ο, τοτε πραγματι ισως δεν ειναι για σενα.
Θα προσπαθήσω να το διαβάσω στο άμεσο μέλλον. Έστω σε audiobook.
Για την ώρα διαβάζω το Lovecraft Country. Ο τίτλος και το εξώφυλλο με τράβηξαν.
Δεν είναι αυτό που περίμενα, αλλά μου κινεί το ενδιαφέρον να προχωρήσω παρακάτω.
Έχω δει μόνο το 1ο επεισόδιο της σειράς, το οποίο μέσα σε όλα έθιγε ζητήματα ρατσισμού, τα οποία με ξάφνιασαν (πχ sundown towns)
.
Για την ώρα διαβάζω το Lovecraft Country. Ο τίτλος και το εξώφυλλο με τράβηξαν.
Δεν είναι αυτό που περίμενα, αλλά μου κινεί το ενδιαφέρον να προχωρήσω παρακάτω.
Έχω δει μόνο το 1ο επεισόδιο της σειράς, το οποίο μέσα σε όλα έθιγε ζητήματα ρατσισμού, τα οποία με ξάφνιασαν (πχ sundown towns)
.
Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο Τα Παιδιά του Χούριν.
Σήμερα διάβασα την εισαγωγή η οποία στην ουσία περιγράφει συνοπτικά τα γεγονότα που προηγήθηκαν της πέμπτης μάχης στο Μπελέριαντ και αναφέρει διάφορες συνοπτικές πληροφορίες για χαρακτήρες και γεγονότα που παίζουν ρόλο στην ιστορία.
Όσοι έχουμε διαβάσει το Σιλμαρίλλιον, ουσιαστικά τα γνωρίζουμε όλα αυτά που αναφέρονται στην εισαγωγή και στην ουσία
δεν περιέχει κάτι καινούργιο πέραν της αναφοράς στον Δεντρογένη (καθώς στο Σιλμαρίλιον δεν αναφέρθηκε).
Ο χάρτης αν και πιο ευκρινές (καθώς δείχνει επακριβώς που είναι η Γκοντόλιν πχ και η εκτυπωσή του έγινε πιο σωστά ) , δεν δείχνει όλες τις περιοχές της Μπελέριαντ όπως στο Σιλμαρίλιον.
Επίσης ούτε τα γενεαλογικά δέντρα είναι το ίδιο αναλυτικά αν και περιέχονται όπως για παράδειγμα λείπουν τα ονόματα των γιών του Φέανορ.
Σκέφτομαι να αγοράσω και το Hobbit μελλοντικά για την συλλογή αλλά δυστηχώς σε σχέση με την έκδοση του 1970 που διάβασα σε ebook. δεν κυκλοφορεί καλύτερη έκδοση, για την ώρα, πχ με σκληρό εξώφυλλο στα ελληνικά.
Σήμερα διάβασα την εισαγωγή η οποία στην ουσία περιγράφει συνοπτικά τα γεγονότα που προηγήθηκαν της πέμπτης μάχης στο Μπελέριαντ και αναφέρει διάφορες συνοπτικές πληροφορίες για χαρακτήρες και γεγονότα που παίζουν ρόλο στην ιστορία.
Όσοι έχουμε διαβάσει το Σιλμαρίλλιον, ουσιαστικά τα γνωρίζουμε όλα αυτά που αναφέρονται στην εισαγωγή και στην ουσία
δεν περιέχει κάτι καινούργιο πέραν της αναφοράς στον Δεντρογένη (καθώς στο Σιλμαρίλιον δεν αναφέρθηκε).
Ο χάρτης αν και πιο ευκρινές (καθώς δείχνει επακριβώς που είναι η Γκοντόλιν πχ και η εκτυπωσή του έγινε πιο σωστά ) , δεν δείχνει όλες τις περιοχές της Μπελέριαντ όπως στο Σιλμαρίλιον.
Επίσης ούτε τα γενεαλογικά δέντρα είναι το ίδιο αναλυτικά αν και περιέχονται όπως για παράδειγμα λείπουν τα ονόματα των γιών του Φέανορ.
Σκέφτομαι να αγοράσω και το Hobbit μελλοντικά για την συλλογή αλλά δυστηχώς σε σχέση με την έκδοση του 1970 που διάβασα σε ebook. δεν κυκλοφορεί καλύτερη έκδοση, για την ώρα, πχ με σκληρό εξώφυλλο στα ελληνικά.
Δυστυχώς, αυτή η μπούρδα έχει βασιστεί στο βιβλίο της Σίρλει Τζάκσον.
Παρ' όλό που την είχα δει πριν 20 χρόνια, όσο διάβαζα το βιβλίο, στο μυαλό μου έφερνα τους χαρακτήρες της ταινία και ξενέρωνα...
Μια παρατήρηση, έγραψα πως δεν κυκλοφορεί το Hobbit με σκληρό εξώφυλλο στα ελληνικά.
Η αλήθεια είναι πως κυκλοφορεί από το 2019 μέσα από τις εκδόσεις Κέδρος.
Όμως αναρωτιέμαι πως πέρα από την συλλεκτική αξία, έχει να μου προσφέρει κάτι καινούργιο σε σχέση με την έκδοση του '70 που διάβασα σε ebook ; Σε κάθε περίπτωση όμως είναι καλύτερα να το έχουμε τυπωμένο οπότε τα λεφτά δεν πάνε στράφι.Θα το σκεφτώ.
Τώρα για τα Παιδιά του Χούριν , έχω ξετρελαθεί, χθές διάβασα εισαγωγή και σήμερα τα πρώτα τρία κεφάλαια (πάνω από 30 σελίδες)
Διαβάζεται αρκετά ευχάριστα καθώς έχει πολλούς διαλόγους και αναφέρει πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τον Χούριν και τα παιδιά του σε σχέση με την εκδοχή του Σιλμαρίλιον.
Η αλήθεια είναι πως κυκλοφορεί από το 2019 μέσα από τις εκδόσεις Κέδρος.
Όμως αναρωτιέμαι πως πέρα από την συλλεκτική αξία, έχει να μου προσφέρει κάτι καινούργιο σε σχέση με την έκδοση του '70 που διάβασα σε ebook ; Σε κάθε περίπτωση όμως είναι καλύτερα να το έχουμε τυπωμένο οπότε τα λεφτά δεν πάνε στράφι.Θα το σκεφτώ.
Τώρα για τα Παιδιά του Χούριν , έχω ξετρελαθεί, χθές διάβασα εισαγωγή και σήμερα τα πρώτα τρία κεφάλαια (πάνω από 30 σελίδες)
Διαβάζεται αρκετά ευχάριστα καθώς έχει πολλούς διαλόγους και αναφέρει πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τον Χούριν και τα παιδιά του σε σχέση με την εκδοχή του Σιλμαρίλιον.
Παίζει να είμαι ο μόνος που του άρεσε αυτή η ταινία.Δυστυχώς, αυτή η μπούρδα έχει βασιστεί στο βιβλίο της Σίρλει Τζάκσον.
Παρ' όλό που την είχα δει πριν 20 χρόνια, όσο διάβαζα το βιβλίο, στο μυαλό μου έφερνα τους χαρακτήρες της ταινία και ξενέρωνα...
Την είχα δει ως έφηβος στο σινεμά και θυμάμαι ότι είχα εντυπωσιαστεί. Βέβαια, σίγουρα αν τη ξαναδώ σήμερα θα μου κάνει λιγότερη εντύπωση. Αυτές τις μέρες διαβάζω το θεατρικό Fences του August Wilson, πολύ καλό.
Σήμερα καθώς το έφτασα στην δίκη του Τούριν στο Ντόριαθ , θεωρώ πως έχω προχωρήσει αρκετά ώστε να έχω μια συνολική εικόνα τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό .
Το βιβλίο είναι τόσο καλό με πολλούς διαλόγους και αναπαριστά τόσο ζωντανά και με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα που η εκδοχή στο Σιλμαρίλιον φαντάζει απλά μια μικρή περίληψη, ένα teaser της όλης ιστορίας.
Για να μην παρεξηγηθώ το Σιλμαρίλιον ήταν αριστουργηματικό καθώς παρουσίαζε την δημιουργία του κόσμου και πολλές ιστορίες οι οποίες περιτριγυρίζονταν γύρω από τα πετράδια αλλά η ιστορία συγκεκριμένα των Παιδιών του Χούριν παρουσιάζεται πολύ πιο αναλυτικά στο ξεχωριστό βιβλίο και είναι πιο ευχάριστο να την διαβάζεις σε σχέση με την περιληπτική εκδοχή της.
Τα Παιδιά του Χούριν παίρνουν το χρυσό μετάλλιο για μένα και το Σιλμαρίλιον το αργυρό με βάση τις προτιμήσεις μου.
Επίσης θεωρώ πως διαβάζεται πιο εύκολα και από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών , όχι λόγω του μικρού μεγέθους και της εικονογράφησης (η οποία αν και ωραία είναι αχρείαστη καθώς ταξιδεύω μέσα από τις λέξεις) αλλά επειδή δεν περιέχει κουραστικές περιγραφές της διαμόρφωσης του εδάφους και της χλωρίδας που είχε ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών σε μεγάλο βαθμό και το λεξιλόγιο είναι απλοϊκό χωρίς λέξεις σπάνιες που δεν χρησιμοποιούνται, παρά μόνο στην λογοτεχνία για εμπλουτισμό λεξιλογίου. Δεν ξέρω αν είναι λόγω άλλου μεταφραστή...
Το βιβλίο το έχω ευχαριστηθεί και σήμερα καθώς το διάβαζα ξέχασα όλες τις σκοτούρες.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν άλλα βιβλία στον κόσμο της Μέσης Γης σαν Τα Παιδιά του Χούριν. Το Ατελείωτες Ιστορίες μπορεί να το αγοράσω γιατί περιέχει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το Νούμενορ και τα παρασκήνια της τρίτης εποχής όπως τον διάλογο Θόριν-Μιθράντιρ στο Μπρί ωστόσο στο επίπεδο των Παιδιών του Χούριν δεν θα είναι.
Το βιβλίο είναι τόσο καλό με πολλούς διαλόγους και αναπαριστά τόσο ζωντανά και με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα που η εκδοχή στο Σιλμαρίλιον φαντάζει απλά μια μικρή περίληψη, ένα teaser της όλης ιστορίας.
Για να μην παρεξηγηθώ το Σιλμαρίλιον ήταν αριστουργηματικό καθώς παρουσίαζε την δημιουργία του κόσμου και πολλές ιστορίες οι οποίες περιτριγυρίζονταν γύρω από τα πετράδια αλλά η ιστορία συγκεκριμένα των Παιδιών του Χούριν παρουσιάζεται πολύ πιο αναλυτικά στο ξεχωριστό βιβλίο και είναι πιο ευχάριστο να την διαβάζεις σε σχέση με την περιληπτική εκδοχή της.
Τα Παιδιά του Χούριν παίρνουν το χρυσό μετάλλιο για μένα και το Σιλμαρίλιον το αργυρό με βάση τις προτιμήσεις μου.
Επίσης θεωρώ πως διαβάζεται πιο εύκολα και από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών , όχι λόγω του μικρού μεγέθους και της εικονογράφησης (η οποία αν και ωραία είναι αχρείαστη καθώς ταξιδεύω μέσα από τις λέξεις) αλλά επειδή δεν περιέχει κουραστικές περιγραφές της διαμόρφωσης του εδάφους και της χλωρίδας που είχε ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών σε μεγάλο βαθμό και το λεξιλόγιο είναι απλοϊκό χωρίς λέξεις σπάνιες που δεν χρησιμοποιούνται, παρά μόνο στην λογοτεχνία για εμπλουτισμό λεξιλογίου. Δεν ξέρω αν είναι λόγω άλλου μεταφραστή...
Το βιβλίο το έχω ευχαριστηθεί και σήμερα καθώς το διάβαζα ξέχασα όλες τις σκοτούρες.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν άλλα βιβλία στον κόσμο της Μέσης Γης σαν Τα Παιδιά του Χούριν. Το Ατελείωτες Ιστορίες μπορεί να το αγοράσω γιατί περιέχει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το Νούμενορ και τα παρασκήνια της τρίτης εποχής όπως τον διάλογο Θόριν-Μιθράντιρ στο Μπρί ωστόσο στο επίπεδο των Παιδιών του Χούριν δεν θα είναι.
Last edited:
Πολύ ωραίες εικόνες Σελεφά! Από που είναι; Εμένα μου αρέσουν στις εκδόσεις Αστήρ τα βιβλία του Βερν που έχουν εικόνες μαυρόασπρες.
Για να μην βγαίνω εκτός θέματος, αυτήν την περίοδο διάβασα:
τον Χακ Φιν, ωραία περιπέτεια και διασκεδαστικό βιβλίο με αντιρατσιστικό μήνυμα καθώς ο Χακ μαθαίνει σιγά-σιγά να ξεπερνάει τη νοοτροπία του καιρού του σχετικά με τους μαύρους.
το Παραράδιασμα της Ζώρζ Σαρή, καλογραμμένο, όπως όλα της συγγραφέως, αλλά με τάραξε! Εκτός από περιγραφές για τη φτώχεια της ελληνικής υπαίθρου μιλάει και για την έλλειψη εκπαίδευσης, ιδίως για τα κορίτσια, το κυνήγι των αριστερών, τις νοοτροπίες υποταγής για τα κορίτσια και τις γυναίκες αλλά επίσης και ο χαρακτήρας της συγγραφέως είναι ταραχτικός, γιατί
τον δεύτερο τόμο του Όσα παίρνει ο άνεμος. Κι αυτό με τάραξε αρκετά, με την Κου-κλουξ-κλαν και την απολογία των λυντσαρισμάτων, αλλά και επειδή λέει ότι όσοι είναι δυνατοί θα τα καταφέρουν στις δυσκολίες ενώ οι αδύνατοι όχι (και σκέφτηκα ότι εγώ δεν είμαι αρκετά προσαρμοστική και τέτοια, λόγω ανεργίας
). Διασκεδαστικό και ενδιαφέρον βιβλίο πάντως, καθώς ο αναγνώστης βλέπει και την άλλη πλευρά.
Για να μην βγαίνω εκτός θέματος, αυτήν την περίοδο διάβασα:
τον Χακ Φιν, ωραία περιπέτεια και διασκεδαστικό βιβλίο με αντιρατσιστικό μήνυμα καθώς ο Χακ μαθαίνει σιγά-σιγά να ξεπερνάει τη νοοτροπία του καιρού του σχετικά με τους μαύρους.
το Παραράδιασμα της Ζώρζ Σαρή, καλογραμμένο, όπως όλα της συγγραφέως, αλλά με τάραξε! Εκτός από περιγραφές για τη φτώχεια της ελληνικής υπαίθρου μιλάει και για την έλλειψη εκπαίδευσης, ιδίως για τα κορίτσια, το κυνήγι των αριστερών, τις νοοτροπίες υποταγής για τα κορίτσια και τις γυναίκες αλλά επίσης και ο χαρακτήρας της συγγραφέως είναι ταραχτικός, γιατί
"παίζει στα δάχτυλα σαν μαριονέτες τους δικούς της και την πρωταγωνίστρια της ιστορίας θέλοντας να είναι αυτοί όχι όπως είναι, αλλά όπως τους φαντάζεται. Και μαζί με τα άλλα, τελικά η συγγραφέας το ξεπερνάει αυτό και ξανα- επικοινωνεί με τους δικούς της."
). Διασκεδαστικό και ενδιαφέρον βιβλίο πάντως, καθώς ο αναγνώστης βλέπει και την άλλη πλευρά.
Last edited by a moderator: