Διάβασα "Τα αγόρια του Νικελ" του Κολσον Γουαιτχεντ. Το βιβλίο καταπιανεται με την αληθινη ιστορια του αναμορφωτηριου Ντοζιερ των ΗΠΑ το οποίο και εκλεισε πριν καμια δεκαρια χρόνια όταν αποκαλυφθηκαν τα μαρτυρια που περνουσαν εκει οι μαυροι εφηβοι και παιδια που ηταν εγκλειστα εκεί ιδιως τις δεκαετιες 50, 60 και 70 όταν οι ρατσιστικες διακρισεις ήταν στην ακμή τους. Σωματικη και σεξουαλική κακοποιηση και τόσο σκληρα βασανιστηρια που καποιες φορές τα παιδιά δεν αντεχαν και πεθαιναν. Τα θαβανε και λεγανε στους δικους τους οτι το σκασανε. Αποκαλυφθηκαν και παρα πολλοι κρυφοι ταφοι. Και μιλαμε για παιδια και εφηβους που στις περισσοτερες φορές ήταν εγκλειστα εκεί για πολυ μικρά εως και ασημαντα παραπτώματα λόγω του νομου περι φυλετικού διαχωρισμού.
Το θεμα του βιβλίου είναι σοκαριστικό και σου δένει κόμπο το στομάχι. Λογοτεχνικά πάντως η γραφη του συγγραφεα ειναι μετρια, δεν διεκδικεί και δάφνες ποιότητας. Αυτο το υλικό πιστευω στα χερια ενός καλυτερου συγγραφέα θα το είχε απογειώσει. Επισης πολυ αρνητική εκπληξη μου έκανε η κακιστη μεταφραση των εκδοσεων Ικαρος, ενος οικου που έχει ένα σχετικά καλό όνομα. Παντως ειναι ένα δυνατό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί αλλά θα μπορουσε να είναι και αριστουργημα!