Και εγώ σκεφτόμουν να τα ξεκινήσω, αλλά φοβάμαι ότι δε θα είναι του στύλ μου.
Το Red Tree από ό,τι βλέπω είναι στα ίδια κύματα (;) με το Dresden Files.Διάβασα κι ένα πολύ ωραίο βιβλίο τρόμου, το red tree. Το κακό είναι ότι τώρα δεν ξέρω τι να διαβάσω!
). Σκληρό βιβλίο με ωμές περιγραφές ενός πολύ σοβαρού θέματος και αν δεν ήταν τόσο γρήγορος και καθηλωτικός ο τρόπος γραφής θα είχα σταματήσει στη μέση. Σίγουρα δεν αποστασιοποιείσαι όσο και να θες από την ιστορία καθώς συνειδητοποιείς ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν γύρω μας.. Ανάμεικτα λοιπόν συναισθήματα. Οργή για τα δρώμενα, μούδιασμα, αμηχανία κλπ.
Παρ' όλα αυτά, νομίζω πως στην κατηγορία του, είναι αρκετά τίμιο. Αφού δε σε χαλάει, συνέχισε το, έτσι για να δεις και τις αλλαγές. Ειλικρινά στο 3ο δεν έχει καμία σχέση με την ταινία. Μόνο ο τίτλος είναι όμοιος. 
Δεν έχω πρόβλημα με το είδος αυτό καθέ αυτό, αλλά με τη σεριά δυστοπικών βιβλίων που βγήκαν εκείνη την περίοδο που ακολουθούν το ίδιο μοτίβο.
Ξέχασες τα ερωτικά τρίγωνα όπου η νεαρά πρωταγωνίστρια, που μέχρι προχτές ήταν ένα ήσυχο ασχημόπαπο, τώρα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στους δυο μπρατσωμένους και εξίσου καλόκαρδους παλικαράδες οι οποίοι κόβουν φλέβες για την εν λόγω νεαρά, ενώ ο κόσμος γύρω τους καίγεται, και στο τέλος όμως όλοι βρίσκουν το ταίρι τους κι ο κόσμος σώνεται, ουφ!
Δεν έχω διαβάσει Dresden Files κι ευχαριστώ για την πρόταση, αλλά απ' ότι έχω διαβάσει η σειρά Dresden Files έχει να κάνει με έναν ντεντέκτιβ μεταφυσικού, που μπλέκεται με νεράιδες και διάφορα τέτοια. Το Red Tree της Caitlain Kiernan, που διάβασα εγώ, είναι ένα υπέροχο βιβλίο ψυχολογικού/φοκλορικού τρόμου, όπου μια κατεστραμμένη γυναίκα συγγραφέας καταφεύγει σε ένα απομονωμένο σπίτι στο Rhode Island και εκεί βρίσκει το μισοτελειωμένο χειρόγραφου ενός προηγούμενου ενοίκου και παθαίνει εμμονή με αυτό και με μια γέρικη βελανιδιά που βρίσκεται κοντά στο σπίτι.
Αν το κάθε ένα στοιχείο πλαστεί σωστά δε νομίζω να μην είναι ωραίο το βιβλίο.
Σωστά είναι και αυτό το άτιμο το ερωτικό τρίγωνο. Αν και νομίζω μόνο στο hunger games έπαιζε τέτοια φάση...
Συγνώμη δε διευκρίνησα. Αναφερόμουν στα στοιχεία του υπερφυσικού, του παραφυσικού και της αστικής φαντασίας και όχι σε στοιχεία χαρακτήρα, ήρωες και εξέλιξη πλοκής.
Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να νιώθω περηφάνια, ή να το κρύβω, αλλά με την τεράστια γνώση μου
για το είδος οφείλω μετά λύπης να σε πληροφορήσω ότι το τριγωνικό στοιχείο δεν εξαντλείται ποτέ στα ΥΑ βιβλία. Ακόμα κι αν αφήσουμε στην άκρη το Λυκόφως με τα βαμπίρ και τους λυκανθρώπους, έχουμε Divergent, Clockwork Angel, Delirium, Red Queen, Shatter Me και πόσα άλλα που δεν κατάφερα εν τέλει να διαβάσω γιατί παρασιρόπιασε το πράγμα (συγγνώμη, τα διάβαζα στα αγγλικά, δεν ξέρω τους ελληνικούς τίτλους). Λες και η σωτηρία του κόσμου δεν ήταν αρκετά δύσκολη δουλειά για μια δόλια σταχτοπούτα του χτες, έπρεπε να έχουμε και τέτοια...Δε διάβασα κανένα από αυτά. από YA Για κάποιον άγνωστο λόγο από τα YA που διάβασα μόνο το A Curse So Dark and Lonely πήγε να πιάσει το θέμα, αλλά κάπου στη μέση το μετάνοιωσε (ευτυχώς) η συγγραφέας και δε το συνέχισε. Ωστόσο το έκανε λίγο απότομα και χωρίς κάποια ουσιαστική εξέλιξη, σαν να βρέθηκα σε αδιέξοδο και απλά διακτινίστηκα σε άλλη περιοχή.
Κάθε είδος έχει τα μειονεκτήματά του και το adult fantasy. Μια ή άλλη το YA σε γενικά πλαίσια εξυπηρετεί μια χαρά το κοινό που απευθύνεται. Άσε που δυστυχώς κάποια βιβλία τα κάνουν επίτηδες YA, για να έχουν περισσότερες αγορές.
Εγώ πάλι σχεδόν από όλα, αν και η φαντασία είναι το αγαπημένο μου είδος.
