Ποιο βιβλίο δεν θα θέλατε να βλέπουν ότι διαβάζετε;

[Πεταλούδα]

Αφορμή για το νήμα, υπήρξε το κάτωθι περιστατικό, που το έζησα σήμερα το μεσημέρι σε λεωφορείο του Πειραιά. Με το που μπαίνω, βλέπω μια κυρία να διαβάζει και ως γνήσια βιβλιόφιλη κοιτώντας το εξώφυλλο να δω ποιο βιβλίο είναι, αυτό ήταν καμουφλαρισμένο με σελίδες από τετράδιο. Το χαρτί ήταν τσακισμένο προς τα μέσα και σε κάποιες άκρες διακρίνονταν το εξώφυλλο που φαίνονταν γερό. Αυτόματα σκέφτηκα ότι δεν θέλει να δουν τι διαβάζει. Κατέβηκα πριν από εκείνη και φτάνοντας από πίσω της έριξα το βλέμμα μου στο εσωτερικού του βιβλίου, θα έσκαγα άμα δεν μάθαινα ποιο είναι. Ο τίτλος του ήταν γραμμένος στην πάνω μεριά της σελίδας. Ήταν το "Πενήντα αποχρώσεις του γκρι." Τώρα, γιατί το καμουφλάρισε, εκείνη το ξέρει..

Εσείς, υπάρχει κάποιο βιβλίο, που δεν θα θέλατε να βλέπουν ότι διαβάζετε;

 

[Άγγελος Κ]

Δεν μπορώ να πω τον τίτλο του βιβλίου γιατί μετά θα το μάθετε όλοι και δεν θα είναι πια μυστικό και θα ντρέπομαι.
Άλλωστε αν σας το πω δεν θα είναι ένα βιβλίο που θέλω να κρύψω και επομένως να είμαι εκτός θέματος.

 

[Ίζι]

Ίσως κάποιο βιβλίο αυτοβοήθειας, που απ' τον τίτλο του θα αποκάλυπτε πράγματα για μένα και τα προβλήματά μου.

Πάντως, όταν διαβάζω στο τρένο ή το λεωφορείο και πέφτω σε καμιά πολύ περιγραφική σκηνή με σεξ ή βία ψιλοντρέπομαι να τη διαβάζουν οι διπλανοί μου.

 

[Μπου Ραντλι]

Η θέση μου είναι σαφής:ότι διαβάζω δεν το κρύβω κι ας το δει όποιος θέλει.
Καμιά φορά όμως υπαναχωρώ:απλώς το βιβλίο δεν βγαίνει από την τσάντα!!!

 

[Φαντινα]

Φανταζομαι οτι θα δισταζα να διαβασω μπροστα σε κοσμο το εργο του ΝΤΕ ΣΑΝΤ,το ΚΑΜΑ ΣΟΥΤΡΑ-αν κι εχουν ενδιαφερον αλλα σεβομαι οτι καποιοι ισως το εβρισκαν ακομψο κι ερχονταν σε δυσκολη θεση.

Επισης θα απεφευγα να θεσω σε κοινη θεα ενα βιβλιο Ονειροκριτη η Αστρολογιας η καποιο φιλοναζιστικο βιβλιο.Θα δισταζα διοτι εγω η ιδια δαφωνω με αυτο το περιεχομενο.
Απο την αλλη μου αρεσει πολυ να παιρνω μια ιδεα απο πεδια που δε με βρισκουν συμφωνη.

Επισης εχει δικιο η ΙΖΙ,ουτε βιβλιο αυτοβοηθειας θα το εξεθετα σε κοινη θεα -δε χρειαζεται ο καθενας να γνωριζει τι αισθανεσαι οτι σου λειπει στη ζωη αυτη...

 

[Πάστα Φλόρα]

Ποτέ δεν έχω "καμουφλάρει" κάποιο βιβλίο που έχω διαβάσει.
Μου είναι αδιάφορη η εντύπωση που θα δώσω στους άλλους, δεν ετεροπροσδιορίζομαι.

 

[Ντοστογιεφσκι]

Καλημερα...Σημερα το πρωι στο τρενο πετυχα κι εγω εναν κυριο που ειχε καμουφλαρισμένο το βιβλιο του με ασπρες σελιδες αυτος...Μηπως ειναι καποιο κινημα τελικα :χμχμ:

 

[Αλίκη]

Αααα κι εγώ πριν καμιά βδομάδα ήμουν στην τράπεζα και περίμενα τη σειρά μου, και διάβαζα από το kindle το ντροπιαστικό αυτό βιβλίο (τις 50 αποχρώσεις). Και πέρασε κι εμένα από το μυαλό μου ότι μπορεί κάποιος να έβλεπε τι διαβάζω και δε μου άρεσε και τόσο αυτό το ενδεχόμενο

Αλλά τι να κάνουμε, αυτό το βιβλίο και το κάμα σούτρα δεν έχουν και πολλές διαφορές

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Στην εφηβεία μου (πριν από 5-6 πρωθυπουργούς δηλαδή) ντρεπόμουν να με βλέπουν να διαβάζω (ή να αγοράζω) κόμξ οπότε έστελνα τον (μικρότερο) αδερφό μου να μου τα αγοράζει από το (μοναδικό) πρατήριο τύπου του χωριού για να μην καρφώνομαι (οκ και αυτός τα διάβαζε). Από την εποχή που τελείωσα το Λύκειο αγοράζω τα κόμιξ μου ευθαρσώς και τα διαβάζω και δημοσίως και δεν νοιώθω τύψεις ή ντροπή.

Μιλώντας για λογοτεχνία σε ένα ταξίδι θα προτιμήσω να διαβάσω κάτι εύπεπτο μεν αλλά που να άπτεται των ενδιαφερόντων μου (οκ έχει τύχει να διαβάσω σε ταξίδι Πειραιά-Ηράκλειο και την μισή Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι ή τον Ριχάρδο Γ΄του Σαίξπηρ) οπότε αποκλείεται να διαβάσω (ιδιωτικά ή δημόσια) Αστρολογία, το 24 χριστιανικές πρακτικές για να μην σε πάρει ο Διάολος, Ανθρωποθυσία: κάν' το μόνος σου, Η γοητευτική (κατά βάθος) Κατίνα και το πριγκιπόπουλο, Ο Αδόλφος ιταν καλως ανθροπας ουγκ, όχι γιατί θα ντρεπόμουν να με δουν να τα διαβάζω αλλά γιατί δεν μου αρέσουν (επιπλέον θεωρώ ότι αυτός που θα πάει πχ στα εξάρχια να διαβάσει σε καφετέρια φιλοναζιστικό βιβλίο ή αυτός που θα διαβάσει σατανιστηκό στην καφετέρια απέναντι από την εκκλησία το πρωί της Κυριακής στερείται του ενστίκτου της επιβίωσης) αλλά δεν έχω πρόβλημα να διαβάσω βιβλία σχετικά με Κθούλου, Κόναν, Αστυνομικά, Τρόμου, Φαντασίας χωρίς να πολυνοιάζομαι για το τι θα σκεφτεί για εμένα ο άλλος, ειδικά αν μου είναι άγνωστος.

 

[Φαντινα]

Δε νομιζω οτι μπορει καποιος να χαρακτηριστει δυσμενως απο ενα κομικ η απο βιβλια Τρομου η Φαντασιας ετσι κι αλλιως.Το ερωτημα ειναι για βιβλια με πιο "αμφιλεγομενο"περιεχομενο.
Επισης να επισημανω σε μια πιο γενικολογη διαθεση πως το γεγονος οτι διαβαζεις κατι ΔΕ συνεπαγεται αυτοματα οτι σου αρεσει η οτι συντασσεσαι με αυτο που αντιπροσωπευει.Δηλαδη αν καποιος διαβασει φιλοναζιστικο βιβλιο δεν ειναι αυτοματως ναζιστης.
Φυσικα η συχνοτητα κ η συγκεκριμενη ροπη προς μια επιρροη σιγουρα λεει κατι.

Αλλα για μενα καποιος δεν ειναι οι ιδεες του ,αλλα μονο οι πραξεις του!!!!

 

[Ρεγινόρα]

Χμ... Σίγουρα δεν θα ήθελα κάποιο θρησκευτικό βιβλίο ή κάτι που να αναφέρεται σε συγκεριμένες πληθυσμιακές ομάδες με αρνητικό τρόπο. Δεν μου αρέσει να προκαλώ αντιδράσεις, γενικώς.

 

[Βασια]

Αααα κι εγώ πριν καμιά βδομάδα ήμουν στην τράπεζα και περίμενα τη σειρά μου, και διάβαζα από το kindle το ντροπιαστικό αυτό βιβλίο (τις 50 αποχρώσεις). Και πέρασε κι εμένα από το μυαλό μου ότι μπορεί κάποιος να έβλεπε τι διαβάζω και δε μου άρεσε και τόσο αυτό το ενδεχόμενο

Αλλά τι να κάνουμε, αυτό το βιβλίο και το κάμα σούτρα δεν έχουν και πολλές διαφορές

Όχι τίποτα άλλο να σε ρωτήσει ο άλλος....<<Tι διαβάζεις με τόση προσήλωση?>>
Tι να του απαντήσεις....Το πως δένει ο Κρίστιαν την Άννα στο κρεβάτι?

Δεν ντρέπομαι ποτέ για τις επιλογές μου και έχω ξεπεράσει το στάδιο του τι θα πει ο κόσμος για εμένα. Αλλά θα συμφωνήσω ότι δεν εμφάνιζα κάτι που θα προκαλούσε αντιδράσεις.
Δεν θα έμπαινα στην διαδικασία να το καμουφλάρω απλά δεν θα το έβγαζα από την τσάντα.

 

[Ναμάριε]

Πολύ συχνά διαβάζω τρόμου και τέτοια χαριτωμένα, με δαιμονάκια, φαντασματάκια και λοιπά τρυφερά πλασματάκια στο εξώφυλλο. Πάντα με κοιτάνε κάπως...! Δεν με χαλάει καθόλου. Αντιθέτως το διασκεδάζω.

Θα με πείραζε αν διάβαζα κάτι σε στυλ "50 τρόποι να κερδίσετε την καρδιά του" ή "ξεματιάσματα σε 10 βήματα" ή κάτι παρόμοιο, που δεν υπάρχει φυσικά ΚΑΜΙΑ περίπτωση να διαβάσω. Ή την βιογραφία ενός celebrity ή πολιτικού, από αυτούς που φυτρώνουν με το κιλό τώρα τελευταία. Που επίσης ΔΕΝ θα το διάβαζα με τίποτα.

 

[Στράτης]

Χοχο χο Ωραίο θέμα, αμαρτωλό και πονεμένο.
Από μικρός τα έκρυβα, πρώτα αυτά με εικόνες (Λονδίνα, ταρατατά και τα σχετικά),
αργότερα μου έγινε συνήθεια. Ποτέ δεν διαβάζω μπροστά σε άλλους.

 

[Αλίκη]

Όχι τίποτα άλλο να σε ρωτήσει ο άλλος....<<Tι διαβάζεις με τόση προσήλωση?>>
Tι να του απαντήσεις....Το πως δένει ο Κρίστιαν την Άννα στο κρεβάτι?

χαχα μα αυτό σκεφτόμουν!!!!! Άμα σκύψει ο άλλος από πάνω μου να δει τι διαβάζω και γράφει τίποτα πολύ κίνκι;

 

[Πολύνιους]

Πάντως η μάνα μου "ντύνει" όλα της τα βιβλία που παίρνει εκτός σπιτιού, "για να μη χαλάσουν" λέει, αν και της έχει γίνει κόλλημα απ' ό,τι καταλαβαίνω.
Εγώ θυμάμαι μια φορά που διάβαζα στο μετρό "Το θανατάδικο" που είναι κόμικ κ ήμουν σε κάποιες συγκεκριμένες σελίδες που είχε λίγο γυμνό κ λίγο σεξ. Επειδή είναι μεγάλο βιβλίο κ πρέπει να το έχεις ανοιχτό, το έκλεισα λιγάκι. Δεν ήταν ακριβώς ότι ντράπηκα, αλλά και ψιλοντράπηκα παράλληλα, και κυρίως μάλλον επειδή ήταν εικόνες.

 

[Εμιλυ]

Πάντως η μάνα μου "ντύνει" όλα της τα βιβλία που παίρνει εκτός σπιτιού, "για να μη χαλάσουν" λέει, αν και της έχει γίνει κόλλημα απ' ό,τι καταλαβαίνω.
Εγώ θυμάμαι μια φορά που διάβαζα στο μετρό "Το θανατάδικο" που είναι κόμικ κ ήμουν σε κάποιες συγκεκριμένες σελίδες που είχε λίγο γυμνό κ λίγο σεξ. Επειδή είναι μεγάλο βιβλίο κ πρέπει να το έχεις ανοιχτό, το έκλεισα λιγάκι. Δεν ήταν ακριβώς ότι ντράπηκα, αλλά και ψιλοντράπηκα παράλληλα, και κυρίως μάλλον επειδή ήταν εικόνες.

Αυτό που λέει η Πόλυ έχει μεγάλη δόση αλήθειας και ίσως θα πρέπει να το λάβουμε υπόψιν ως απάντηση σε αυτό που είδε η Πετ.
Αφορά άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, όπως η μαμά της Πόλυς και ήταν ένα είδος συνήθειας τα χρόνια που ήταν νεώτεροι.
Έντυναν τα βιβλία, με δισέλιδα περιοδικών κυρίως, για να μη φθείρονται μέσα στις τσάντες ή κατά τη μεταφορά στα λεωφορεία.
Αυτό το έκαναν περισσότερο όταν τα βιβλία ήταν δανεικά για να επιστραφούν όσο το δυνατόν άθικτα.

Αυτά βέβαια τα γνωρίζω από διηγήσεις μεγαλύτερων διότι εγώ πού να τα ξέρω μικρό κορίτσι;

 

[Φαίη]

Το έχει η μέρα σήμερα....
Πέρυσι ήμουν νοσηλευμένη και είχα μαζί μου τις 50 αποχρώσεις του γκρι (μα το είχα αφήσει στη μέση, τι να έκανα!) και ομολογώ πως ντράπηκα όταν με ρώτησε η νοηλεύτρια τι διαβάζω..
Επίσης, σε άλλη τελείως διαφορετική φάση αλλά και πάλι σε νοσοκομείο (πρέπει να το ψάξω το θέμα μού φαίνεται!) με πέτυχε ένας γιατρός να διαβάζω τον Βρώμικο κόσμο του Μπουκόφσκι. Χεχεχε ντράπηκα φυσικά, αλλά ένιωθα ανακούφιση όταν μού είπε πως έχει διαβάσει όλα τα έργα του και πως θεωρεί τον συγγραφέα λυτρωτικό!!

 

[Ακτίς]

Το μόνο βιβλίο που διαβάζοντάς το δημόσια μ'έκανε να νιώσω λίγο περίεργα, είναι το "Μα που πήγαν όλοι οι άντρες;". Το διαβάζω μόνο στην παραλία (χωρίς κάλυψη) εδώ και πολλά καλοκαίρια κι ακόμα να το τελειώσω.

 

[Χρυσηίδα]

Ακτίς, αυτό το βιβλίο ήταν πολύ αθώο. Αναρωτιέμαι γιατι να σε κάνει να νιώσεις άσχημα. Λόγω του τίτλου ίσως;

Το βιβλίο που διαβάζω τώρα, είναι το τελευταίο βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ, Το Βιβλίο της Κατερίνας. Είναι πάρα πολύ ωραίο, αλλά η γλώσσα του είναι τόσο προκλητική. Δεν υπάρχει "κακιά λέξη" που να μην την έχει μέσα... Αυτό το βιβλίο, αν το διάβαζα στο μετρό και έπαιρνε μάτι και ο διπλανός μου, μάλλον θα το έκλεινα...