Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Το Παλέρμο μου αρέσει στην παραλλαγή με Λυκάνθρωπο. Να το δούμε να κανονίσουμε καμιά φορά :ναι:
 
Είμαι της Θεσσαλονίκης εννοείς, που μαζευόμαστε δε μαζευόμαστε μια 5αδα; :ρ Ψήστε το πάντως, εγώ θέλω. :)))
 
Βάγγυ έχω το πρώτο Munchkin!!! Παλέρμο έπαιζα τρελά σε κατασκηνώσεις και σχολικές εκδρομές! Ελάτε Χαλκιδική να παίξουμε :)
 
Το Munchkin πραγματικά είναι από τα πιο εθιστικά παιχνίδια. Εγώ έχω το πρώτο μαζί με τη δεύτερη επέκταση του αλλά γενικά έχω παίξει και με τη 3η, 4η(αδυναμη) και 5η επέκταση. Ομολογώ ότι οι 2η είναι η πιο καλή.
(Σορρυ παιδιά, έχω ξεφύγει από το θέμα μάλλον :ρ)
 
Μια φορά ήταν να παίξουμε το παλέρμο με παραλλαγή, αλλά τελ. στιγμή άλλαξαν γνώμη και έτσι δεν το δοκίμασα ποτέ.
Το Munchkin είναι με ταμπλό; Δεν θα αντέξω για πολύ, πάλι θα κάθομαι να βλέπω :κλαψ:

Δεν μου αρέσει όταν είμαι δολοφόνος στο Παλέρμο, ειδικά όταν κάνω ΚΑΙ την αφήγηση. Στο ένα δευτερόλεπτο που θα ψάξω για τον δεύτερο δολοφόνο, και δω ότι είναι φίλος, μετά αλλάζει η φωνή και καρφώνομαι.
 
Οχι, Τσίου, με κάρτες είναι, δεν έχει ταμπλό, πιόνια και τέτοια. Κάρτες κι ένα ζάρι που το χρησιμοποιείς σε συγκεκριμένες φάσεις του παιχνιδιού.
Το Παλέρμο έχει και τέτοια κόλπα; Μα με την όρεξη θα μείνω γι' αυτο το παιχνίδι, το βλέπω. :μαναι:
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ας το κοιτάξουμε να κανονίσουμε έναν Λύκο (παλέρμο) στην Θεσσαλονίκη. Θα πρέπει να μαζευτούμε 10+, βέβαια.
Είμαι της Θεσσαλονίκης εννοείς, που μαζευόμαστε δε μαζευόμαστε μια 5αδα; :ρ Ψήστε το πάντως, εγώ θέλω. :)))
Θα φροντίσουμε ο καθένας να φέρει κανανδυο ακόμη ;)
 
Τα παίρνω αγρίως όταν οι άνθρωποι μιλάνε μια ώρα στο τηλέφωνο στα ΜΜΜ και αναλύουν όλα τα προσωπικά/υπαρξιακά τους, τα οποία είμαστε αναγκασμένοι οι υπόλοιποι να τρώμε στην μάπα.

Τα παίρνω αγρίως εις διπλούν όταν οι άνθρωποι επιμένουν να προσπαθούν να μπουν στο ήδη φίσκα μετρό/ηλεκτρικό τη στιγμή που σε λίγα λεπτά έρχεται το επόμενο. Μόνο ταινία του Σειρηνάκη δεν γυρίζουμε έτσι σαν σαρδέλες στριμωγμένοι :μαναι:
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Ω τι μου θυμισες

Μια φορα μετα τη δουλεια πιασαμε κουβεντα με ενα παιδι και μπηκαμε μαζι στο τρολλευ. Του ελεγα οτι οκ, οσο το εχω ερευνησει, μεταξυ οικιας και εργασιακου χωρου αλλαζω 2 συγκοινωνιες και η αποσταση ειναι 1 ωρα, δεν εχω καταφερει να βρω συντομοτερο δρομο... δεν ξερω τι ειδους εμμονη ξυπνησα μεσα του, και ξεκινησε σαν ψυχαναγκαστικος να μου λεει το δρομολογιο του και απο που μπορεις να παρεις λεωφορειο και ποια νουμερα και απο που περνανε, και ποια περνανε πιο γρηγορα κλπ.
Απο το πρωτο λεπτο εγω κατεβασα διακοπτη και μηκα στον αυτοματο (κουνωντας το κεφαλι καταφατικα), αλλα αφου ελεγε για κανα πενταλεπτο, μια τυπισσα δεν ηταν τοσο ευγενικη και του λεει "Τι θα γινει, θα μας μαθεις ολα τα δρομολογια σημερα;"

Απο ευγενεια, δε γελασα.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Το θεωρώ μεγάλη αγένεια κάποιος να πιάνει τον μονόλογο και δει να μην ελέγχει καν εάν το θέμα σε ενδιαφέρει και να σε κουράζει. Προσωπικά μπορώ απλά να σηκωθώ και να φύγω.
 

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
πολύ συχνά μου συμβαινει κατι αντίστοιχο.να μου πιανουν την κουβεντα για την δουλειά τους και να μου αναλύουν τα προβληματά τους στην εργασιακή τους καθημερινότητα. μα καθόλου να μην με νοιάζει όμως... :ωιμέ:
 
Φίλιπ, τα ίδια εδώ. :)))) Όταν εκτός της δουλειάς αρχίζουν να σου αραδιάζουν και τα προσωπικά τους προβλήματα, σχέσεις, οιδιπόδεια κλπ εκεί είναι που λες WTF??
 
Αντέρωτα ποσο σε νιώθω, μα ποσο !! Εχω βρεθεί σε αντίστοιχη θέση με μια συμφοιτήτρια όταν ξεκινούσα την σχολή, και οτι είχαμε πρωτογνωριστει ξερω γω επειδή της έκανα μια ερωτηση για τα δρομολόγια... Ε δεν σταμάτησε να μιλάει μεχρι να φτάσουμε. Πρωτοετάκι ήταν αλλα στα πρόθυρα του νευρωτικού πραγματικά.

Εγώ είμαι με τον Φάρο σε αυτό !!! Καταλαβαίνω οτι είναι ένας τρόπος να ερχεσαι κοντά με τον άλλο, αλλα αν συμβαίνει πολύ νωρίς σε μια οποιαδήποτε σχέση κάτι τέτοιο είναι λάθος. Που ξέρεις αν θες να συνεχίσεις να με συναναστρέφεσαι ?? ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑΣ ΤΙ ΘΕΛΩ?? Εγώ μπορεί να θέλω να μιλήσω οσο πιο ανώδυνα και ευχάριστα γίνεται μαζί σου ( ή μπορεί και να μην θέλω να ασχοληθώ καθόλου μαζί σου, ουτε στα πλαίσια της τυπικής ευγένειας). Οπότε διάβασε τα σημάδια δυσφορίας στο πρόσωπο μου. Κανονικά δεν θέλει ανοχή αυτό το πράγμα, ουτε ευγένειες και σιωπές οπου κατεβάζεις απλά ρολά. Του το λες στην μάπα κι ας προσβληθεί. Ααα τα πήρα τώρα :μαναι:
 
Ένα απο τα πραγματα που καθολου δεν εκτιμω σε καποιους ειναι οτι ο πραγματικός λογος για τον οποιο μπορει να θελουν να ξεκινησουν κουβέντα ειναι να πουν τα δικά τους, κι οχι γιατι -πραγματι- ενδιαφερονται να μαθουν αυτο για το οποιο ξεκινησαν την κουβεντα. Απο το πώς περασα το καλοκαιρι μεχρι το τι μπορει να με δυσκολευει πχ με το μεγαλωμα ενος παιδιου. Σε ρωταει, δηλαδη, ο αλλος, πώς εκοψε την πάνα (:)))) ) ο ρουβικωνας και πριν προλαβεις να πεις "κοιταξε να δεις, αποτέτοιε μου...", σε διακοπτει κι αρχιζει τα εγω και τα εμενα. Και προκειται για κουβεντες, που τουλαχιστον οσο με αφορα, δε θα ξεκινουσα ευκολα ουτε με δικους μου ανθρωπους, ποσο μαλλον με γνωστους που οχι μονο δε με ενδιαφερε να ρωτησω αλλα ουτε και ν ακουσω.
Εχει δηλαδη ορεξη καποιος να πει τον πονο του και αντι να το κανει απευθειας, το κανει με κουτοπονηρο, πλαγιο τροπο. :όχισουλέω:
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Καλα για να ειμαι ειλικρινης δεν με νευριασε τοσο, αν σκεφτεις την κατα κανονα μοναχικη, μιζερη, βαρετη διαδρομη που εκανα καθε μερα, περιμενοντας μονο να μπει καμια ομορφουλα να εχω να χαζευω (και να εχω δουλεια για το σπιτι). Καλυτερα να εχω μαθημα δρομολογιων λεωφορειων.

Τωρα αν για καποιο λογο με νευριαζε πολυ, θα αλλαζα ευγενικα την κουβεντα (Πχ. "Ξερεις πώς αποκρυπτογραφηθηκαν τα ιερογλυφικα των Μαγιας;")
 
Η Περασμένη βδομάδα ήταν σοκαριστική για μένα.
Γνωρίζω ότι εκπέμπω "Πές μου τα μυστικά σου, δεν θα τα πώ πουθένα". Στην πραγματικότητα όμως δεν θέλω να μάθω τπτ γιατί πολύ απλά δεν με ενδιαφέρει.
Η Βδομάδα μου ξεκινησέ καλά και όπως κυλούσε όμορφα και ωραία ήρθε και μου την χάλασε ένας συνεργάτης της δουλείας. Αποφάσισε να μου πεί, οτι έχει απατήσει την γυναίκα του... (γιατί θα έπρεπε να με ενδιαφέρει εμένα αυτό τώρα ; ) αλλά ότι είναι πιστός σαν χαρακτήρας και οτι δεν ψάχνεται αλλά αν γνωρίσει μια γυναίκα που να τον κάνει να ερωτευτεί ξανά... ηλικία 45 αυτός... τότε δεν ξέρει τι θα κάνει...
Και τον κοιτάω και λέω... ω! Θέε μου τι αμαρτίες πληρώνω; Και τι να πώ; Πόσο βλάκας είσαι; Το λές; δεν το λές... απλά χαμογελούσα και ταυτόχρονα λυπόμουν... ενιώσα σαν σκουπιδοτενεκές... έριξε ότι σκουπίδια είχε μέσα και άντε τώρα έγω να καθαρίσω το μυαλό μου μετά απο αυτό....

Όμως όχι... δεν τελείωσε εκεί. Στο τέλος της βδομάδας έρχεται αλλος συνεργάτης... και αυτός 45 και μου κάνει την ίδια εξομολόγηση.

Στο τέλος της βδομάδας ένιωθα χάλια για λογαριασμό τους.
 
Top