Αγαπημένα αποφθέγματα από βιβλία

[Παρωνύμιος]

Συχνά η γυναίκα αλλάζει.
Πολύ τρελός 'ποιος την 'μπιστεύθη.

Στεντάλ, Το Κόκκινο και το Μαύρο

 

[Παρωνύμιος]

Θαυμάζω την ομορφιά της, μα φοβάμαι το πνεύμα της.

Μεριμέ

Στεντάλ, Το Κόκκινο και το Μαύρο


Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου αρχίζει με κάποιο αγαπημένο(; ) απόσπασμα του συγγραφέα που κάποια σχέση σαν να έχει με το περιεχόμενο που ακολουθεί. Ωστόσο, ο καλός μεταφραστής από την αρχή ακόμα, προειδοποιεί: "Αρκετά από τα πολυάριθμα "μότο" που θα συναντήσει ο αναγνώστης, είτε είναι αλλοιωμένα, είτε αποδίδονται εσφαλμένα".

 

[Παρωνύμιος]

Όμως αν δοκιμάζω αυτή την απόλαυση με τέτοια σύνεση και τέτοια επιφύλαξη, δεν θα είναι πια απόλαυση για μένα.

Λόπε ντε Βέγκα

Στεντάλ, Το Κόκκινο και το Μαύρο.

 

[Ίζι]

Όταν πρόκειται για το παρελθόν, όλοι γράφουν μυθοπλασία.
Στήβεν Κινγκ, Joyland

 

[Παρωνύμιος]

— Αι ! ιδού ακριβώς το καταδεικνύον την υλικήν φύσιν ημών, ανέκραξεν ο Σεβάχ· πολλάκις διερχώμεθα ούτω πλησίον της ευδαιμονίας χωρίς να την ίδωμεν, χωρίς να την παρατηρήσωμεν, χωρίς να την γνωρίσομεν.

Αλέξανδρος Δουμάς, Ο Κόμης Μοντε-χρήστος, κεφ. "Ιταλία: Σεβάχ ο θαλασσινός"

 

[Βου Παπ]

(Η υπογραφή μου, σε δική μου μετάφραση: )

Θα άλλαζαν ζωή οι άγιοι, αν ήξεραν πως ο παράδεισος δεν υπάρχει;
Ίταλο Καλβίνο, Δύσκολοι έρωτες

 

[Παρωνύμιος]

Από καιρό τη σιωπή γιατρειά έχω βρει στον πόνο μου.

(Πάλαι το σιγάν φάρμακον βλάβης έχω)

Αισχύλου, Αγαμέμνων, ο Χορός, στ.548.

 

[Καστάλια]

Δεν πιστεύω στο καλό. Πιστεύω στην καλοσύνη. - Βασίλι Γκρόσμαν, «Ζωή και πεπρωμένο»

 

[Παρωνύμιος]

Ο άνθρωπος που δεν σκέφτεται για τον εαυτό του δεν σκέφτεται καθόλου.



Η ψυχή του ανθρώπου στο Σοσιαλισμό, Oscar Wilde, 1891.

 

[Στράτης]

Χοχο χο πάτερ -όπως πάντα- ενοχλάς.
Πτήση στο κενό κι η σκέψη μπιχλιμπίδια.

Ο μεγαλοφυής άνθρωπος ξεχειλίζει από σκέψεις: τις προσφέρει αφειδώς. Υποφέρει εάν δεν μπορεί να τις μοιράσει, να τις σκορπίσει στους τέσσερις ανέμους.
Αυτή είναι η ζωή του.
[...]

Το ίδιο ισχύει για το συναίσθημα. «Δεν μπορούμε να περιορισθούμε στον εαυτό μας: έχουμε περισσότερα δάκρυα από όσα χρειάζονται για τα βάσανά μας, περισσότερες χαρές από όσες δικαιολογεί η ύπαρξή μας», έλεγε ο Γκιγιώ
[...]

Πέτρος Κροπότκιν «Αναρχική ηθική» (Le Morale Anarchiste)

 

[Πάστα Φλόρα]

Τι κρίμα οι βλάκες να είναι τόσο σίγουροι και οι έξυπνοι τόσο διστακτικοί.
Μπέρτραντ Ράσσελ (μην με ρωτήσετε βιβλίο, δε θυμάμαι) .

 

[Παρωνύμιος]

The more pity that fools may not speak wisely what wise men do foolishly.

Eίναι κρίμα να μην μπορούν οι ανόητοι να μιλάνε με σοφία
για όσα κάνουν οι σοφοί από ανοησία

Σαίξπηρ, Όπως Αγαπάτε (As you like it).

 

[Στράτης]

Απ' τον Μέγα Καζαμία του Στράτη (ψέματα, 1 λεπτό ιντερνετική αλιεία...):

Κάθε συμμετοχή σημαίνει τη γέννηση μιας ανάμνησης.
Salvador Dali

Aρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν΄αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις.
Oscar Wilde

 

[Παρωνύμιος]

[Το αθώο πλάσμα αγνοούσε ότι] όπου αρχίζει η φιλοδοξία παύουν τα αγνά αισθήματα.




Ονορέ ντε Μπαλζάκ, Χαμένα Όνειρα, Τόμος Α', σελ. 212, μτφρ. Κώστας Σφήκας, εκδ. Στάχυ, 2000.

 

[Πολύτλας Οδυσσεύς]

«Όποτε αισθάνεσαι ότι θέλεις να κατακρίνεις κάποιον,» μου είπε, «απλά θυμίσου ότι όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο δεν είχαν τα ίδια προνόμια με εσένα.»


"Ο Υπέροχος Γκάτσμπι", Φ.Σ.Φιτζέρλαντ

 

[Παρωνύμιος]

Μια πινελιά αυθεντίας, σ' έναν ελαττωματικό πίνακα, διδάσκει πιο πολλά απ' όλες τις θεωρίες και τις αναλύσεις.

Ονορέ ντε Μπαλζάκ, Χαμένα Όνειρα, Τόμος Β', σελ. 40, μτφρ. Κώστας Σφήκας, εκδ. Στάχυ, 2000.

 

[Παρωνύμιος]

Η ταπεινοσύνη ερωτευμένης εταίρας φτάνει ως το μεγαλείο που φθονούν και άγγελοι.



Ονορέ ντε Μπαλζάκ, Χαμένα Όνειρα, Τόμος Α', σελ. 541, μτφρ. Κώστας Σφήκας, εκδ. Στάχυ, 2000.

 

[Παρωνύμιος]

Ω, Κόσμε ! Τα γλιστερά σου τα γυρίσματα !



Σαίξπηρ, Κοριολανός, 4.4.

 

[Παρωνύμιος]

Μακάριοι οι ευρόντες κόλασιν επί της γης

Ονορέ ντε Μπαλζάκ, Χαμένα Όνειρα, Τόμος Β', σελ. 231, μτφρ. Κώστας Σφήκας, εκδ. Στάχυ, 2000.

 

[Παρωνύμιος]

Η λαϊκή εξουσία που οι Γάλλοι επινόησαν το 1793 κατέληξε εις τον απόλυτο αυτοκράτορα. Αυτά, δια την εθνική σας ιστορία.

Ονορέ ντε Μπαλζάκ, Χαμένα Όνειρα, Τόμος Β', σελ. 476, μτφρ. Κώστας Σφήκας, εκδ. Στάχυ, 2000.